ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Του Μάριου Ευρυβιάδη
Οι Δυτικοί αποφάσισαν να ξεφορτωθούν τον Καντάφι. Οι σχεδιασμοί τους, όμως, δεν τους βγήκαν, διότι η επιχείρηση για την εκπαραθύρωσή του κατέληξε σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Και οι εμφύλιοι μερικές φορές δεν τελειώνουν ποτέ. Η πρώτη παραδοχή ήλθε από τους Αμερικανούς όταν ο Πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ότι στόχος πλέον της αμερικανικής πολιτικής δεν ήταν η παροχή
προστασίας των αντικαθεστωτικών με τη δημιουργία αεροπορικής ζώνης προστασίας, αλλά η ανατροπή του καθεστώτος. Ότι η θέση αυτή συγκρούεται μετωπικά με την εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας για την προστασία των αμάχων μόνο, αποτελεί πλέον «ψιλά γράμματα» για την Ουάσιγκτον και τους σφογγοκωλάριούς τους, τις πρωτεύουσες της Δυτικής Ευρώπης.

Η δεύτερη παραδοχή, ότι στόχος πλέον είναι η δολοφονία Καντάφι, δηλαδή ενός αρχηγού κράτους, ήλθε ακριβώς από τους σφογγοκωλάριους των Αμερικανών. Ήλθε από το ΝΑΤΟ όταν αξιωματούχος του δήλωσε δημόσια ότι ο Καντάφι αποτελεί πλέον στόχο των νατοϊκών βομβαρδισμών. Προφανώς η εσκεμμένη δολοφονία του γιου του και τριών εγγονιών του δεν τρομοκράτησε αρκετά τον Λίβυο ηγέτη, ώστε να τα μαζέψει και να φύγει και να επιτρέψει έτσι τον έλεγχο της Λιβύης από αυτούς που θέλουν να λεηλατήσουν τον πλούτο της και όχι μόνο. Η δαιμονοποίηση του Λίβυου ηγέτη αποτελεί αναγκαία συνθήκη για να δικαιολογηθεί και να νομιμοποιηθεί η σχεδιαζόμενη πλέον δολοφονία του.

Και εδώ υπεισέρχεται η μαύρη προπαγάνδα.
Θα σταθώ μόνο σε μια πτυχή της προπαγάνδας αυτής και θα την συγκρίνω με ένα άλλο προηγούμενο, που είναι η ανάλογη δαιμονοποίηση του Σαντάμ Χουσεΐν του Ιράκ. Άγγελος βέβαια δεν είναι ο Καντάφι. Δεν ήταν ούτε ο Σαντάμ. Αλλά τουλάχιστον από το 2004 ο Καντάφι μετατράπηκε σε «δικό τους μπάσταρδο» εξυπηρετώντας τους σε τέτοιο βαθμό που ο αποχωρήσας διευθυντής της CΙΑ τού έπλεξε το εγκώμιο ως «συνεργάτη» των ΗΠΑ για την καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας.
Όσο για τον Σαντάμ Χουσεΐν, όλη τη δεκαετία του 1980 οι Δυτικοί τον εξόπλισαν και τον στήριζαν, γιατί πολεμούσε τον Αγιατολάχ Χομεϊνί του Ιράν. Μεταξύ άλλων, υπάρχει και η εκπληκτική φωτογραφία του Αμερικανού αξιωματούχου Ντόναλντ Ράμσφελντ να συναγελάζεται με τον Σαντάμ Χουσεΐν στη Βαγδάτη το 1983. Ήταν τότε ο Σαντάμ «δικός τους μπάσταρδος». Και όταν ο μπάσταρδος αυτός χρησιμοποίησε χημικά όπλα τόσο κατά των Ιρανών στη διάρκεια του οκταετούς πολέμου (1980-88) όσο και κατά των Κούρδων της χώρας του, οι Δυτικοί με τους Αμερικανούς επικεφαλής έκαναν πως δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε.

Η αναφορά μου σε «μπάσταρδους» προέρχεται από μια αποστροφή του λόγου του αθυρόστομου Αμερικανού Πρόεδρου Τρούμαν. Όταν ρωτήθηκε πώς δικαιολογείται η αμερικανική στήριξη σε κάθε δικτατορίσκο και σφαγέα με τις διακηρυγμένες Αρχές των ΗΠΑ, απάντησε: «Είναι και αυτοί μπάσταρδοι αλλά είναι δικοί μας μπάσταρδοι».

Το αποκορύφωμα της μαύρης προπαγάνδας κατά του καθεστώτος Καντάφι βρίσκεται σε εξέλιξη με την κατηγορία ότι στους στρατιώτες του καθεστώτος μοιράζεται και το γνωστό χάπι βιάγκρα, ώστε να εξάπτονται οι ένοπλοι και να βιάζουν μαζικά τις γυναίκες αθώων και αντικαθεστωτικών. Σκόπιμα και οργανωμένα μας λένε, το καθεστώς χρησιμοποιεί τον βιασμό ως «εργαλείο πολέμου». Συνεπώς, ένα τέτοιο καθεστώς και δη ο ηγέτης του δεν νομιμοποιείται να υφίσταται.

Την κατηγορία αυτή την πρωτοακούσαμε από την εκπρόσωπο των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, τη Σούζαν Ράις, λίγο μετά τους πρώτους βομβαρδισμούς στα μέσα Μαρτίου. Η κατηγορία πήρε τη δέουσα δημοσιότητα από τα ΜΜΕ μέχρι που άλλος Αμερικανός, εκπρόσωπος του Πενταγώνου, το διέψευσε δημόσια, λέγοντας ότι η Ουάσιγκτον δεν κατέχει σχετικά στοιχεία. Το θέμα φάνηκε να υποχωρεί. Αλλά επανήλθε αφού ο Καντάφι καλά κρατά και δεν πέφτει.

Τούτη τη φορά, ένας άλλος δυτικός παράγων ηθικής πήρε τη σκυτάλη. Εκπρόσωπος του Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, εκεί που θα πάνε τον Καντάφι να τον «δικάσουν» εάν δεν τον σκοτώσουν στο μεσοδιάστημα, αποδέχθηκε τις αμερικανικές κατηγορίες για να διαψευσθεί και αυτός με τη σειρά του από εκπρόσωπο του ΟΗΕ. Ο τελευταίος χαρακτήρισε τις κατηγορίες ως δείγμα «μαζικής υστερίας». Ωστόσο, τίποτα πλέον δεν μπορεί να σταματήσει τη μαύρη προπαγάνδα από το να κυκλοφορεί και να αναπαράγεται.

Η 15χρονη από το Κουβέιτ και ο Σαντάμ Χουσεΐν
Όταν το 1990 ο Σαντάμ Χουσεΐν έπαψε να είναι «μπάσταρδος» των Δυτικών και έγινε μπάσταρδος του εαυτού του, εισβάλλοντας στο Κουβέιτ, η δαιμονοποίηση άρχισε με ένα ψέμα, που θα το ζήλευε και ο Γκέμπελς και ο κάθε μαύρος προπαγανδιστής.

Ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι από το Κουβέιτ, ονομαζόμενο Νayirah, παρουσιάστηκε ως μάρτυρας σε μια ανεπίσημη επιτροπή του Κογκρέσου με την εξής ιστορία: Δούλευε, είπε, ως «μαθητευόμενη» σε ένα νοσοκομείο του Κουβέιτ όταν εισέβαλαν τα στρατεύματα του Σαντάμ. Και τι έκαναν οι αθεόφοβοι; Πέταξαν στους διαδρόμους του νοσοκομείου τα νεογνά, που νοσηλεύονταν στις θερμοκοιτίδες του νοσοκομείου.Τα είδε όλα αυτά με τα μάτια της, δήλωσε. Μετά την κατάθεσή της, η δεκαπεντάχρονη εξαφανίστηκε με τη δικαιολογία ότι η οικογένειά της παρέμενε στο κατεχόμενο Κουβέιτ και έπρεπε να προστατευθεί.
Την αλήθεια τη μάθαμε δύο χρόνια αργότερα. Το πλήρες όνομα της δεκαπεντάχρονης ήταν Νayirah alSabah, κόρη του Κουβεϊτιανού πρέσβη στην Ουάσιγκτον το 1990 και βέβαια της «βασιλικής» φυλής alSabah, που κυβερνούσαν και συνεχίζουν να κυβερνούν το Κουβέιτ.
Η ιστορία της Νayirah λειτούργησε όσο καμία άλλη για να δαιμονοποιηθεί ο Σαντάμ και να ακολουθήσει ο πόλεμος του 1991. Η διαφορά από τότε μέχρι σήμερα είναι ότι την ιστορία της Νayirah την κατασκεύασε αμερικανική εταιρεία δημοσίων σχέσεων (η Ηill& Κnowlton) που δούλευε για λογαριασμό του Κουβέιτ, εν γνώσει των ΗΠΑ, αλλά όχι με την άμεσα συνέργεια της τότε κυβέρνησης Μπους. Το παράδειγμα του Καντάφι μάς πάει παραπέρα.
Με την υπόθεση Viagra οι μάσκες έχουν πέσει με την άμεση πλέον εμπλοκή της κυβέρνησης Ομπάμα.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 19/06/2011

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/06/blog-post_9431.html