ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Ήτανε Αύγουστος ζεστός χωρίς βροχή άλλα ούτε και λύτρωση. Ήτανε Αύγουστος και έβρεχε φωτιές που άναψαν τα αεροπλάνα και οι βόμβες ναπάλμ στα αγνά χωριά της Τηλλυρίας, σπέρνοντας τον θάνατο σε αθώους και άμαχους πολίτες, παιδιά, νέους και ηλικιωμένους. Το αίμα των αθώων πολιτών έσμιξε με το αίμα των ηρωικών νεκρών εθνοφρουρών και εθελοντών Κυπρίων και Ελλαδιτών.
Στο σημείο αυτό αισθάνομαι έντονη την ανάγκη να αναφερθώ στην αυθόρμητη αντίδραση των εθελοντών Κυπρίων, ιδιαίτερα της περιοχής αυτής: Μέσα στη φρίκη του πολέμου σύσσωμος ο λαός ετέθη σε συναγερμό και έσπευσε εθελοντικά να προσφέρει υπηρεσίες, υπερασπιζόμενος τα δικά του χώματα. Όλοι υπέγραψαν συμβόλαιο με την αθανασία, το ίδιο αυτό συμβόλαιο που δεσμεύει και όλους εμάς, τις επόμενες γενιές, να μην ξεχάσουμε, να μην λυγίσουμε μέχρι την τελική δικαίωση.

Παχύαμος – Μανσούρα – Λωρόβουνος – Περιοχή Κοκκίνων και ύψωμα Μάλη. Η τουρκική αεροπορία τίποτα δεν αφήνει όρθιο στο διάβα της, δίνοντας μια πρώτη γεύση της τουρκικής θηριωδίας που θα βιώναμε δέκα χρόνια μετά, το 1974.

Οι σωβινιστικές τάσεις της Τουρκίας καθώς και τα επεκτατικά και διχοτομικά της σχέδια φάνηκαν από το 1963-64. Με πρόσχημα δήθεν τις διακοινοτικές συγκρούσεις.

Εκεί όμως μέσα στη φλεγόμενη Τηλλυρία πρόβαλε αγέρωχη η παλικαριά των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγωνιστών που αντιστάθηκαν μέχρις εσχάτων στην τουρκική επιδρομή. Ακλόνητοι στις φλογισμένες κορυφογραμμές κατάφεραν να σταθεροποιήσουν τον ασφυκτικό κλοιό γύρω από τον θύλακα των Κοκκίνων, αναγκάζοντας τελικά τις τουρκικές δυνάμεις σε οπισθοχώρηση. Η αποτελεσματική πορεία και δράση της Εθνικής Φρουράς είναι άκρως αξιέπαινη εφόσον τότε δεν αποτελούσε ακόμη ένα ομοιόμορφο και οργανωμένο στράτευμα.

Όταν στις 10 Ιουλίου 1964 οι Τούρκοι εγκατέστησαν ισχυρή δύναμη επί του υψώματος Λωρόβουνος, η ενέργεια αυτή ήταν άκρως επικίνδυνη γιατί προκαλούσε τον αποκλεισμό των Ελληνοκυπρίων και έθετε σε κίνδυνο τον δρόμο Σταυρού Ψώκας – Πηγαινιών. Η Εθνική Φρουρά υλοποίησε άμεσα την αποστολή της, αφού την 1η Αυγούστου ένα τάγμα κατέφθασε στην περιοχή με σκοπό την παρεμπόδιση της περαιτέρω προέλασης των τουρκικών δυνάμεων. Στις 7 Αυγούστου η τουρκική αεροπορία βομβάρδισε κοινότητες της Τηλλυρίας και με πολυβολισμούς από αέρος σκότωσε πολλούς άμαχους και αθώους Ελληνοκυπρίους. Μέσα σε εκείνες τις δύσκολες συνθήκες οι ένοπλες μας δυνάμεις υπερασπιζόμενες την οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία διέτρεχε σοβαρότατο κίνδυνο, πέτυχαν κατά τις πρωινές ώρες της 8ης Αυγούστου την κατάληψη του υψώματος Λωρόβουνου. Η προέλαση συνεχίστηκε με επιτυχία έως και τη Μανσούρα, αναγκάζοντας τις τουρκικές δυνάμεις σε οπισθοχώρηση.

Η ηρωική αντίσταση και οι ένδοξες σελίδες αγώνα και αυτοθυσίας που γράφτηκαν, συγκλόνισαν την Κύπρο και το πανελλήνιο προκαλώντας τον θαυμασμό και τη συλλογική συγκίνηση. Οι Τούρκοι απέτυχαν να ολοκληρώσουν τις αρχικές τους προθέσεις και να εκπληρώσουν τους στόχους που είχαν θέσει. Μνημονεύουμε σήμερα 62 πεσόντες κατά τις μάχες της Τηλλυρίας και μετρούμε άλλους 43 αγνοούμενους, Ελληνοκύπριους και Ελλαδίτες.

Και ενώ η Κύπρος θρηνούσε τα παλικάρια της και το δάκρυ δεν είχε ακόμα στεγνώσει στα μάτια των πονεμένων και μαυροφορεμένων μανάδων, νέα δεινά και νέες εκατόμβες αίματος μεθόδευαν για τον μαρτυρικό λαό μας οι εχθροί της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα ξένα συμφέροντα και οι ντόπιοι υπηρέτες τους δεν έπαυσαν ποτέ να συνωμοτούν σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας του νησιού μας.

Αποτέλεσμα το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου που έγινε αφορμή να ανοίξουν οι κερκόπορτες και να εισβάλει στην προδομένη πατρίδα μας ο Αττίλας που εδώ και 37 χρόνια κατακρατεί με τη βία τη μισή μας πατρίδα.

Στον μακρύ κατάλογο των ηρώων του τόπου μας, δυστυχώς, έχουν προστεθεί από φέτος στις 11 Ιουλίου, ακόμη 13 ήρωες, μετά την τραγωδία στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί, τους οποίους θρηνήσαμε και θρηνούμε για τον άδικο χαμό τους.

Οι τραγικές μέρες του Αυγούστου του 1964 και του Ιούλη του 1974 στοιχειώνουν την καθημερινότητά μας, με τις μνήμες των ανθρώπων μας, των νέων παλικαριών μας που θυσιάστηκαν στον βωμό της πατρίδας. Οι ηρωικές μορφές των πεσόντων της Τηλλυρίας και της τουρκικής εισβολής μάς καλούν σήμερα σε περίσκεψη, αλλά και μας πεισμώνουν για να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για την απαλλαγή από την τουρκική κατοχή και την επανένωση της πατρίδας μας.

Τούτες τις κρίσιμες και καθοριστικές ώρες που περνά ο τόπος μας, εν όψει και των πρόσφατων εξελίξεων στις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιούνται για λύση του Κυπριακού, με τη θέση της τουρκοκυπριακής πλευράς να αντικατοπτρίζει τις θέσεις της Άγκυρας, η οποία χαρακτηρίζεται από σταθερή αλαζονεία, έκφανση της οποίας είναι οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού κ. Ερντογάν στην πρόσφατη παράνομη επίσκεψή του στα κατεχόμενα εδάφη μας, η εσωτερική ενότητα καθίσταται υπαρξιακή ανάγκη για τον τόπο μας.

Η εντατικοποίηση των συνομιλιών που αποφασίστηκε στη Γενεύη θα έχει πραγματικό νόημα εάν συνοδεύεται από ανάλογη πολιτική βούληση της τουρκικής πλευράς για λύση στη συμφωνημένη βάση και στα πλαίσια των ψηφισμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Εμείς θα συνεχίσουμε να τασσόμαστε υπέρ της ειρηνικής επίλυσης του Κυπριακού και γι’ αυτό καλούμε και τη διεθνή κοινότητα να στρέψει επιτέλους τις πιέσεις της προς την Άγκυρα.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και χαλεποί και πολλά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος μας. Τώρα είναι η ώρα της σοβαρότητας, της ευθύνης, της συνέπειας, της συλλογικότητας, της ομοψυχίας και κυρίως της ανάγκης προστασίας και του σεβασμού των δημοκρατικών θεσμών που καθορίζουν μια ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία με προοπτικές ενός ευτυχισμένου μέλλοντος για τις επερχόμενες γενιές. Ας παραδειγματιστούμε από την ιστορία μας, αποφεύγοντας επανάληψη των παθών και των λαθών μας. Διότι μας το τονίζει και ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός: «Σαν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά».

Αθάνατοι ήρωες μας, ευλαβικά κλίνουμε το γόνυ μπροστά στην ηρωική θυσία σας και δίνουμε μια υπόσχεση, έναν όρκο σε σας αλλά και στις επερχόμενες γενιές. Να φανούμε αντάξιοι των αγώνων και του αίματος που χύσατε για την πατρίδα μας. Το γνωρίζουμε ότι οι ψυχές σας θα αναπαυθούν μονάχα όταν επανενωθεί η Κύπρος μας και γνωρίσει ημέρες ειρήνης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.

Σας υποσχόμαστε ότι δεν θα συμβιβαστούμε με τη διχοτόμηση. Και όπως μας λέει στο ποίημα του ο Γιώργος Σεφέρης «Σαλαμίνα της Κύπρος», «Η γης δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν, μήτε μπορούν, όσο και αν είναι διψασμένοι να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι». Οι ψυχές δεν ξεγίνονται. Γι’ αυτό τα δικά μας χώματα, που προσπάθησε να αρπάξει με τη βία ο Αττίλας, θα είναι πάντα δικά μας και θα παραμένουν γι’ αυτούς πάντα ξένα. Διότι πρέπει να γνωρίζουν, όπως λέει ο ποιητής, «αυτοί που γυρεύουν να αλυσοδέσουν τον Ελλήσποντο πως ο μαντατοφόρος τρέχει, κι όσο μακρύς κι αν είναι ο δρόμος του, θα φέρει το φοβερό μήνυμα της Σαλαμίνας. Φωνή Κυρίου επί των υδάτων. Νήσος τις έστι».

Αυτό το μήνυμα θέλουμε να δώσουμε και σήμερα τιμώντας τη μνήμη των ηρωικών νεκρών των μαχών της Τηλλυρίας, ότι το καλύτερο μνημόσυνο γι’ αυτούς θα είναι ο τερματισμός της κατοχής, η επανένωση της πατρίδας μας και η δικαίωση του λαού μας.

Αιωνία ας είναι η μνήμη των ηρωικώς αγωνισαμένων και πεσόντων που τιμούμε σήμερα.


http://www.onlycy.com/


http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/blog-post_4948.html