Αν και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που δόθηκαν στην δημοσιότητα για την Τουρκία, ο πρωθυπουργός Ερντογάν κατάφερε να θέσει υπό τον έλεγχό του το στράτευμα, οι πονοκέφαλοι για την τουρκική κυβέρνηση συνεχίζονται. Η κρίση με τους Κούρδους εντείνεται και εξαπλώνεται.
Παράλληλα, οι παγωμένες σχέσεις Τουρκίας με το Ισραήλ δεν σημείωσαν καμία πρόοδο από τον περυσινό Μάιο μετά τα επεισόδια του Μάβι Μαρμαρά και φυσικά, το Ισραήλ δεν προτίθεται να ζητήσει την πολυπόθητη "συγνώμη" στην Τουρκία, ενώ προχώρησε ήδη από την άνοιξη στην οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο. Η τελευταία απόπειρα της Τουρκίας να τορπιλλίσει την συνεργασία Κύπρου-Ισραήλ, ήταν η ένσταση που πρόσφατα προέβαλε για το θέμα της γεώτρησης που θα ξεκινήσει η Κύπρος στο οικόπεδο 12, σύντομα. Ηταν όμως ατυχής, διότι η επίκληση της επίλυσης του Κυπριακού και το διεθνές δίκαιο, δεν έπεισαν. Πώς θα μπορούσαν να πείσουν άλλωστε αυτά τα επιχειρήματα, όταν προέρχονται από μια χώρα που καταπατά ευθαρσώς τις διεθνείς συνθήκες; Αλλά είναι και οξύμωρο παράλληλα, όταν ένας διεθνής ταραξίας σαν την Τουρκία, επικαλείται δίκαια και συνθήκες τα οποία ουδέποτε σεβάστηκε, αντίθετα μάλιστα, κάνει ό,τι μπορεί για να τα παραβιάσει επινοώντας απίστευτες τακτικές βαρβαρότητας και καιροσκοπισμού. Ενα παράδειγμα που καταδεικνύει πολύ χαρακτηριστικά "ότι η Τουρκία πάντα είναι ίδια", συνιστάται από τις πρόσφατες δηλώσεις Νταβούτογλου, που έγιναν μόλις δύο μέρες μετά την τραγωδία στην ναυτική βάση της Κύπρου.
Μετά απ΄αυτά, ο τουρκικός παροξυσμός είναι μάλλον ευνόητος αλλά και όχι ακίνδυνος. Και παρ΄όλο που ο Ερντογάν έχει στην αυλή του, αρκετά ....μαλλιά να ξάνει, μην ξεχνάμε ότι είναι τυπικός εκπρόσωπος της τουρκικής πολιτικής με τις γνωστές τακτικές. Εχουμε δεί πολλές φορές πώς αντιδρά η Τουρκία όταν στριμώχνεται ή όταν εμποδίζονται τα αρπακτικά σχέδιά της... Ειδικά το πετσί των Ελλήνων, το έχει γνωρίσει πολύ καλά αυτό. Και θα ήταν ό,τι χειρότερο για την Ελλάδα αλλά και για την ταραγμένη ισορροπία της ΕΕ, μια σύγκρουση με την Τουρκία τώρα, πράγμα που δεν αποκλείεται καθόλου να επιδιώξει η ίδια, προσπαθώντας με χίλιους δυό τρόπους άμεσους ή έμμεσους, να επιτύχει. Μην ξεχνάμε μάλιστα, ότι ένας αδίστακτος καιροσκόπος, θα επιλέξει πάντα τον πιό αδύναμο στην χειρότερη στιγμή του, για να χτυπήσει...
Ισως σε πολλές περιπτώσεις να θεωρείται η επίθεση ως η καλύτερη άμυνα. Ομως σε πολλές άλλες, μπορεί να αποβεί καταστροφική και μοιραία. Πώς να το ξέρουμε αυτό; Μια ένδειξη είναι όταν ο απέναντι δείχνει ότι βιάζεται "ν΄αρχίσει το μάτς". Και τότε, η καλύτερη άμυνα του αντιπάλου, είναι η ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση σε πάσης φύσεως προκλήσεις που εισπράττει. Προ παντός όμως, να διαβάζονται σωστά τα σήματα κινδύνου...
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/blog-post_8026.html

0 Σχόλια