ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Διάγγελμα του Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου για την 47η Επέτειο της Κυπριακής Δημοκρατίας, την 1η Οκτωβρίου 2007


Γιορτάζουμε σήμερα την 47η επέτειο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με τη σκέψη μας, πρώτα από όλα, στραμμένη προς όλους εκείνους, που με τον ηρωισμό και τη θυσία τους έθεσαν τα θεμέλια για την οικοδόμηση του κυπριακού κράτους. Στην ιερή μνήμη τους επανακαταθέτουμε τον αμάραντο στέφανο της τιμής και του σεβασμού μας.



Για μια ακόμη φορά, τιμούμε, με τη σημερινή ευκαιρία, την αγέραστη μνήμη του Εθνάρχη Μακάριου, πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και σημαιοφόρου στους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού για την προάσπιση της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της χώρας μας.

Τιμές πρεπόντως αποδίδουμε και σε όλους τους προκατόχους μου Προέδρους της Δημοκρατίας, για την όλη προσφορά τους στην περιφρούρηση της κρατικής μας οντότητας.

Τιμούμε, ακόμη, εκείνους, που στις δραματικές ώρες της εναγώνιας πορείας του κράτους μας, έπεσαν υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία και τη νομιμότητα.

Προς τους ηρωικούς μαχητές της αντίστασης στο προδοτικό πραξικόπημα και στη βάρβαρη τουρκική εισβολή, προς όλους εκείνους τους γενναίους προμάχους της κυπριακής ελευθερίας και της δημοκρατίας, καταθέτουμε και πάλι την ευγνωμοσύνη της Πολιτείας και τις παντοτινές τιμές που τους αρμόζουν και που τους αξίζουν.

Γιορτάζοντας αύριο τη γενέθλια ημέρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, διαδηλώνουμε ξανά την πίστη μας στο κράτος μας και ανανεώνουμε τη συλλογική ευθύνη μας να διαφυλάττουμε και να θωρακίζουμε το κύρος και την οντότητά του. Αυτή η ευθύνη είναι συνακόλουθη του δικαιώματος που έχουμε να περηφανευόμαστε για τη Δημοκρατία μας. Η εκπλήρωση αυτής της ευθύνης χρεώνεται σε όλους μας. Στην Κυβέρνηση, στη Βουλή, στον πολιτικό μας κόσμο, στο λαό, στον κάθε πολίτη χωριστά. Πάνω και πέρα από όλους μας, τίθεται η Κυπριακή Δημοκρατία, που πρέπει να μένει και να διαρκεί, όταν εμείς αποχωρούμε ή παρερχόμαστε.

Για να έχει συνέχεια και διάρκεια το κράτος μας, χρειάζεται έμπρακτος σεβασμός στους θεσμούς του και συνεχής υπεράσπιση της υπόστασής του.

Έχουμε κάθε λόγο και δικαίωμα να γιορτάζουμε με περηφάνια την επέτειο της Ανεξαρτησίας. Έχουμε κάθε λόγο και δικαίωμα να είμαστε περήφανοι για την Κυπριακή Δημοκρατία, η ιστορία της οποίας σημαδεύτηκε από τη συνεχή υπόσκαψη και αμφισβήτηση, με τις παρεμβάσεις ξένων, και διασώθηκε χάριν στον πατριωτισμό και την αντίσταση του λαού μας. Η πολυτάραχη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν κλόνισε το φρόνημα και την αγωνιστικότητα του λαού μας.

Το κράτος μας είναι, ήδη, πλήρες, ισότιμο και σεβαστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κυπριακή Δημοκρατία ενισχύθηκε γιατί κέρδισε την εκτίμηση ως εποικοδομητικός και αξιόπιστος εταίρος. Το κράτος μας επάξια κέρδισε, με τα οικονομικά και πολιτικά επιτεύγματά του, και όχι με πολιτικές σκοπιμότητες, την προσχώρησή του από την 1η του Ιανουαρίου του 2008, στην Ευρωζώνη.

Γι΄ αυτό, πιστεύω ότι ο λαός μας δικαιολογημένα και δικαιωματικά μπορεί να αισθάνεται περήφανος για την Κυπριακή Δημοκρατία και για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, στα 47 χρόνια από την ίδρυσή της. Η προσβλητική αλλά αβάσιμη και ατεκμηρίωτη υποτίμηση που ενίοτε εκφράζεται για το κράτος μας και τον ευρωπαϊκό του χαρακτήρα, από κάποιους, αδικεί το λαό μας και προκαλεί θλίψη.

Η εθνική και φυσική επιβίωση του λαού μας συναρτάται με την ύπαρξη και την ισχύ του κράτους μας. Με την ύπαρξη και την ισχύ της ανεξαρτησίας μας. Ενόσω το κράτος μας υπάρχει και ισχύει, ενόσω η ανεξαρτησία του και η διεθνής αναγνώρισή του διαφυλάττεται και ενισχύεται, καμιά επιβουλή, καμιά απειλή και κανένας κίνδυνος δεν θα μπορέσουν ποτέ να εξουδετερώσουν την ελπίδα και την προοπτική της επιβίωσης και ευημερίας μας σε αυτό τον τόπο.

Το κύρος, η οντότητα και η νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν υποβιβάζονται και δεν μειώνονται από τις έντονες απόπειρες της τουρκικής πλευράς για πολιτική αναβάθμιση του παράνομου ψευδοκράτους.

Απλώς, αυτές οι απόπειρες, που τελευταία κατάντησαν να είναι μόνη επιδίωξη της τουρκικής πλευράς, επιβεβαιώνουν συνεχώς τις πραγματικές προθέσεις του εισβολέα και κατακτητή των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και υπονομεύουν τις προσπάθειες για λύση του Κυπριακού, μέσω ουσιαστικών συνομιλιών.

Για τη μη λύση του Κυπριακού δεν ευθύνεται κανένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας και καμία Κυπριακή Κυβέρνηση. Αποκλειστική ευθύνη φέρει η τουρκική πλευρά η οποία δηλώνει, με τον πλέον προκλητικό τρόπο, ότι η λύση που επιδιώκει είναι λύση δύο κρατών.

Η λύση του Κυπριακού θα είναι προϊόν συμβιβασμού. Ο συμβιβασμός όμως πρέπει να είναι αμοιβαίος. Απαιτείται καλή διάθεση και πνεύμα συναίνεσης από όλες τις πλευρές και όχι μόνο τη δική μας. Γι αυτό, πάνω και πέρα από τις όποιες πρόσκαιρες σκοπιμότητες, πρέπει να προσέξουμε ώστε με τις τοποθετήσεις μας να μην δίνουμε άλλοθι στην Τουρκία και να μην μετακινούμε στη δική μας πλευρά τις ευθύνες για πράξεις της Άγκυρας.

Η αναζήτηση μιας λειτουργικής και βιώσιμης λύσης, είναι, πρέπει να είναι, μονόδρομος, και για μας αλλά και για την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Το καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον της Κύπρου διασφαλίζεται μόνο με την επανένωση της. Με τον όρο επανένωση, εννοούμε την επανένωση του χώρου, της κοινωνίας, της οικονομίας και των θεσμών. Με διχοτομικές διευθετήσεις, δυσοίωνο είναι το κοινό μας μέλλον και ζοφερή η κοινή μας προοπτική. Την επανένωση και το ευτυχές μέλλον του τόπου μας και του λαού μας, μπορεί σίγουρα να διασφαλίσει μια λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, νοουμένου ότι το περιεχόμενό της δεν θα συγκρούεται με τον τίτλο της και ο τίτλος της δεν θα αναιρείται από το περιεχόμενό της.

Όταν εμείς μιλούμε για ομοσπονδία, δεν εννοούμε τίποτε περισσότερο, αλλά και τίποτε λιγότερο, από ό,τι διαλαμβάνει αυτός ο όρος στη διεθνή πρακτική και σε όλα τα ισχύοντα ομοσπονδιακά συστήματα. Εννοούμε μια ομοσπονδιακή λύση που δεν θα παραβιάζει τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών, που δεν θα αδικεί και δεν θα βλάπτει καμιά κοινότητα της Κύπρου και που δεν θα προκαλεί αδιέξοδα και αγκυλώσεις στη λειτουργία του κράτους. Καμιά λύση δεν μπορεί να είναι βιώσιμη και διαρκής, αν δεν είναι λειτουργική και ισορροπημένη. Λειτουργική και ισορροπημένη «διζωνική» ομοσπονδία, δεν μπορεί να σημαίνει εθνικά αμιγείς περιοχές που τεχνητά και βίαια δημιουργήθηκαν με τον ξεριζωμό του ενός τρίτου του πληθυσμού της Κύπρου, με την ισχύ των όπλων και με το εθνικό ξεκαθάρισμα.

Θέλουμε μια «δικοινοτική» ομοσπονδία με δίκαιο μερισμό της εξουσίας. Μια δικοινοτική διευθέτηση στην οποία καμία κοινότητα δεν θα επιβάλλει τη θέλησή της στην άλλη, αλλά και καμία κοινότητα δεν θα έχει το δικαίωμα ή τη δυνατότητα να προκαλεί αδιέξοδα στη λειτουργία του κράτους.

Δεν υπάρχουν εύκολες συνταγές και «μαγικές» λύσεις του Κυπριακού. Γι αυτό, οφείλουμε να τοποθετούμαστε έναντι του λαού και της διεθνούς κοινότητας με υπευθυνότητα, σοβαρότητα, αλλά και σταθερότητα. Ο μόνος δρόμος που έχουμε σήμερα μπροστά μας για να φτάσουμε σε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, η μόνη διέξοδος από το σημερινό αδιέξοδο, είναι η πλήρης εφαρμογή της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου. Σε αυτή τη Συμφωνία μένουμε συνεπείς και δεσμευμένοι. Και θα συνεχίσουμε, με καλή θέληση, να εργαζόμαστε για την υλοποίησή της.

Ενδεχόμενη αλλαγή στην πολιτική μας θα αντιμετωπισθεί σήμερα με υπόδειξη για επιστροφή και εμμονή στη διαδικασία Γκαμπάρι, την οποία υποστηρίζουν και η Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών και το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Επέστρεψα από την αποστολή μου στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, με τη διαπίστωση ότι όλοι ανεξαίρετα οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις του Κυπριακού, υποστηρίζουν την εφαρμογή της «διαδικασίας Γκαμπάρι» που συνιστά σήμερα τη μόνη προοπτική για μια συνολική λύση του Κυπριακού, μέσω ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. Υπάρχει σήμερα έντονο ενδιαφέρον, καλύτερη κατανόηση των θέσεων μας και διάθεση για ενεργότερη προώθηση της εφαρμογής της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου, από σημαντικά κέντρα αποφάσεων.

Ο δρόμος για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση δεν ήταν ποτέ εύκολος. Πάντοτε συναντούσαμε και θα συναντούμε δυσκολίες και προβλήματα, αλλά ενωμένοι και με μια φωνή, μπορούμε να τα ξεπεράσουμε, όπως το έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα, παρά την ισχύ και την επιρροή της Τουρκίας και των ισχυρών συμμάχων της.

Μπορούμε να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι. Δεν δικαιολογούνται ούτε υπέρμετρες προσδοκίες αλλά ούτε και παθητική μοιρολατρία ή ηττοπάθεια.

Μένουμε συνεπείς στις δεσμεύσεις μας και σταθεροί στις λογικές και δίκαιες θέσεις μας. Με σύνεση, υπευθυνότητα και σιγουριά προχωρούμε. Με σύνεση, υπευθυνότητα και σιγουριά αντιδρούμε και παλεύουμε για το καλύτερο. Και το καλύτερο για το οποίο μοχθούμε, δεν αφορά μόνο τους Ελληνοκύπριους. Αφορά και τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους, προς τους οποίους απευθύνομαι, με την ευκαιρία της σημερινής επετείου, για να τους διαβεβαιώσω ξανά ότι η μοίρα και το μέλλον τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την εξεύρεση και εφαρμογή μιας δίκαιης και λειτουργικής λύσης, στα πλαίσια της οποίας θα διασφαλίζεται ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων ανεξαίρετα των πολιτών.

Τιμώντας και γιορτάζοντας αύριο τα γενέθλια της Κυπριακής Δημοκρατίας, διαδηλώνουμε, για μια ακόμη φορά, την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε απτόητοι τον αγώνα μας, με ακλόνητη την πίστη στην τελική δικαίωση και με τη βεβαιότητα ότι μπορούμε να την πετύχουμε.

Όσο δύσκολος και αν είναι αυτός ο αγώνας, είμαστε ιστορικά υποχρεωμένοι να αντέξουμε και να πετύχουμε. Να αντέξουμε, ομοψυχούντες, και να πετύχουμε, ενωμένοι. Αυτό είναι το ιστορικό και απαράγραπτο χρέος μας απέναντι στην Κύπρο του χθες, του σήμερα και του αύριο. Και μόνο ενωμένοι και αδιάσπαστοι μπορούμε να εκπληρώσουμε αυτό το κοινό χρέος.
http://www.tassospapadopoulos.com/easyconsole.cfm/id/102



Εισαγωγικό σημείωμα: Την ανακοίνωση της αναχώρησης από τα εγκόσμια του Τάσσου Παπαδόπουλου την σχολίασα άμεσα ως εξής: "Ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν μέχρι σήμερα ένας από τους τελευταίους αγωνιστές του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού έπους. Ένας από τους τελευταίους επίσης γνήσιους αγωνιστές της ελευθερίας των μεγάλων αντι-ιμπεριαλιστικών και αντι-αποικιακών αγώνων. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος με το να ηγηθεί του κυπριακού λαού για να αντιταχθεί το ΟΧΙ κατά του φασιστοειδούς σχεδίου Αναν κατατάχθηκε στον πάνθεον των μεγαλύτερων, οικουμενικής εμβέλειας, αγωνιστών της ελευθερίας. Το ΟΧΙ κατά του φασιστοειδούς σχεδίου Αναν δεν ήταν απλή υπόθεση. Η πλεκτάνη του σχεδίου Αναν ήταν καλά στημένη. Επί χρόνια πριν το δημοψήφισμα ρίχθηκαν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να υπονομευτούν οι αντιστάσεις των Ελλήνων. Κατοχύρωνε τις βρετανικές ιμπεριαλιστικές βάσεις, καθιστούσε την Κύπρο τουρκικό προτεκτοράτο (παραμονή στρατευμάτων και συνδιοίκηση μέσω των εποίκων που νομιμοποιούσε), έβαζε τους ίδιους τους κύπριους να ψηφίσουν παραβίαση των διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα εγκλήματα πολέμου τους εξαιρούσε από το κοινοτικό κεκτημένων, κατέστελλε την δημοκρατία και αντικαθιστούσε την λαϊκή κυριαρχία με δικαστικά όργανα στα οποία τον τελευταίο λόγο θα είχαν ξένοι. Εγκαθίδρυε, επιπλέον, ένα φασιστοειδές καθεστώς χωρισμένο εσωτερικά σε ρατσιστική βάση. Για μια εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη διεθνούς ομάδας ακαδημαϊκών που θεμελιώνει όλα αυτά βλ. http://www.ifestosedu.gr/32RuleofLaw.htm. Ένα μεταμοντέρνο δικτατορικό καθεστώς με τα όλα του όπου το ιμπεριαλιστικό θηρίο έδειξε όλα τα δόντια του και όπου οι ψυυτοπροοδευτικοί εγχώριοι υπηρέτες του έδειξαν τον πραγματικό πολιτικό, ηθικό και αισθητικό ξεπεσμό τους. Με το να ηγηθεί λοιπόν στο ΟΧΙ κατά του φασισμού ο Τάσσος Παπαδόπουλος τοποθετήθηκε στην πιο υψηλή βαθμίδα των αγωνιστών της ελευθερίας της ιστορίας. Η ιστορία θα μιλήσει για μικρά πολιτικά λάθη, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι δεν αντιστάθηκε επαρκώς στις εγχώριες ελληνικές πιέσεις δεχόμενως επιδιαιτησία. Σε προσωπική συζήτηση μαζί μου με πληροφόρησε ότι η Αθήνα τον είχε πιέσει αφόρητα γι’ αυτό και πως πίστεψε πως θα μπορούσε να διαχειριστεί τα προβλήματα. Υπάρξεις όπως ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν πεθαίνουν. Είναι παράδειγμα ζωής και θα βρίσκονται πάντα ανάμεσά μας. Πολλά μας περιμένουν και τέτοιοι υποδειγματικοί αγωνιστές της ελευθερίας φωτίζουν την πορεία μας". Σ' αυτά προσθέτω και τα εξής: Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, τρεις φορές στην ζωή του, αγωνίστηκε για την ελευθερία. Πρώτον, στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των κυπρίων. Δεύτερον, κατά της χουντοφασιστικής συνομωσίας που οδήγησε στο πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο. Τρίτον, με την αντίσταση κατά του διεθνοφασιστικού σχεδίου Αναν. Στην παρούσα σελίδα θα αναρτώ διάφορα σχόλια που κρίνω αξιόπιστα και αξιοπρόσεκτα αρχίζοντας με την διακήρυξη της 7ης Απριλίου 2004 που διακήρυξε ένα από τα τελευταία ΟΧΙ.
Παναγιώτης Ήφαιστος
Καθηγητής, Διεθνείς Σχέσεις-Στρατηγικές Σπουδές
Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
www.ifestos.edu.gr -- www.ifestosedu.gr



http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/12/blog-post_557.html#.TuWhO7Ir2nA