ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

John Doe
Τα σημερινά Χριστούγεννα δεν είναι όπως τα άλλα.
Για πρώτη, ίσως, φορά, αν εξαιρέσουμε τα Χριστούγεννα του 1963, ο κυπριακός Ελληνισμός διάγει σε κατάσταση πολλαπλής κρίσης: Οικονομικής, πολιτικής, αξιακής, θεσμικής, κοινωνικής.
Το παρόν κατάντημά του δεν έχει όμοιο στην ταραχώδη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αίφνης αλλ’ όχι ανεξήγητα, όλα όσα στήριζαν, χαρακτήριζαν, αιμοδοτούσαν ή διαζωγράφιζαν την Κύπρο και τον κόσμο της, κατέρρευσαν.

Πρώτα από ένδον υπονομεύσεις, ανεπάρκειες, ανικανότητες, εγκληματικές ενέργειες, πράξεις ή αναποφασιστικότητα όλων όσοι ετάχθησαν να είναι οι φύλακες και οι υπερασπιστές θεσμών και αξιών. Αυτό το μεγάλο πέσιμο εκμεταλλεύτηκαν, όπως αναμενόταν, ξένοι. Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούνται η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρώ, η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ και να χαρακτηρίζονται επιπόλαια ως τοκογλύφοι και «κλέφτες των λαών». Όμως, αν κάτι πρέπει να μας διδάξει η παρούσα σοβαρή κρίση, είναι ότι οφείλουμε, επιτέλους, να αναλογιστούμε γιατί φτάσαμε ώς εδώ. Τι και ποιοι ευθύνονται.

Τα Χριστούγεννα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Είναι η απόλυτη έκφραση της αγάπης, του φωτός και της αναγέννησης του ανθρώπου. Ο παλαιός άνθρωπος είναι παρελθόν επειδή παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός, γεννήθηκε σε μια ταπεινή φάτνη, για να μεταδώσει το μήνυμα της αγάπης, της αλληλεγγύης, της ανοχής, της ελπίδας και της προσδοκίας ότι ένας νέος, καινούργιος κόσμος θα δημιουργηθεί. Ακριβώς αυτό το μήνυμα οι Έλληνες της Κύπρου το αισθάνονται σήμερα στα τρίσβαθα της ψυχής τους.
Από τον νεογέννητο Χριστό αντλούν πίστη, δύναμη, αντοχή, κουράγιο και ελπίδα, ότι καλύτερες ημέρες θα ακολουθήσουν με τον νέο χρόνο. Παρά τις αρνητικές προειδοποιήσεις και το εύθραυστο της οικονομίας και του τραπεζικού συστήματος. Ο κυπριακός Ελληνισμός πέρασε πολλά κατά την τελευταία 50ετία. Άντεξε! Διότι έχει ανεξάντλητες δυνάμεις που στηρίζονται στην πίστη στον Θεό, στις αξίες του και στην αποφασιστικότητά του να επιβιώσει και να ξανακτίσει πάνω στα ερείπια.

Όμως, ο σημερινός πολίτης είναι απελπισμένος, απογοητευμένος, θυμωμένος. Αντιλαμβάνεται ποιοι ευθύνονται για το κατάντημά του. Εδώ και καιρό αναμένει ότι η Δικαιοσύνη θα πράξει το καθήκον της και η πολιτεία το έργο της. Δηλαδή, όσοι με οποιονδήποτε τρόπο ευθύνονται για την καταστροφή της οικονομίας και του τόπου, να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους. Τι παρατηρούν οι πολίτες; Σε άλλες χώρες στήθηκαν δικαστήρια, οι ένοχοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν, αλλά στην Κύπρο ο καιρός περνά χωρίς καμία ένδειξη για τιμωρία όσων ευθύνονται. Η υπομονή των πολιτών εξαντλείται αφού την ίδια στιγμή ο αριθμός των ανέργων μεγιστοποιείται, επιχειρήσεις συνεχίζουν να βάζουν λουκέτο και η οικονομία ασθμαίνει. Μέχρι πού θα φτάσει αυτή η απαράδεκτη καθυστέρηση και ατιμωρησία; Δικαιοσύνη που αργοπορεί να αποδοθεί δεν είναι πια Δικαιοσύνη, αλλά περιπαίξιμο. Οι πολίτες δεν θα ανεχθούν νέα περίπτωση Χρηματιστηρίου ή και άλλων ατιμώρητων εγκλημάτων.

Σήμερα οι εκκλησιές θα πλημμυρίσουν από το φως της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Οι Έλληνες της Κύπρου, πιστοί και στενά δεμένοι με τις ελληνοχριστιανικές παραδόσεις τους, θα ακούσουν με κατάνυξη τη Λειτουργία των Χριστουγέννων. Θα αντλήσουν ξανά και περισσότερο από ποτέ ελπίδα, κουράγιο, αντοχή, θα δώσουν πολλή αγάπη σε υποφέροντες συνανθρώπους μας, θα νοιαστούν για τους άνεργους και τους φτωχούς αλλά… Δεν θα ξεχάσουν ότι αυτά τα Χριστούγεννα θα ήταν πιο φωτεινά και χαρούμενα για όλους τους ανθρώπους, αν συγκεκριμένα άτομα δεν εγκληματούσαν κατά του τόπου και της οικονομίας. Παρά ταύτα, η «Σ» εύχεται Καλά Χριστούγεννα, χρόνια πολλά, ελευθερία στην Κύπρο μας! Θα αντέξουμε κι αυτήν την καταιγίδα, συνέλληνες. Το φως της φάτνης μάς δείχνει τον δρόμο.

σημερινή