ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

του Jordan Jorgji*
Η επίσκεψη του Έλληνα προέδρου Κάρολου Παπούλια στην Αλβανία στοιχειοθετεί την πιο αξιοσημείωτη επίσκεψη αναφορικά με τις διμερείς σχέσεις, ιδιαιτέρως, μετά από μία περίοδο ύφεσης, ή κατ’ελάχιστον, στασιμότητος. Οι ελληνο-αλβανικές σχέσεις εμπεριέχουν ιστορικά και σύγχρονα προβλήματα, δυσεπίλυτα και ευκόλως επιλύσιμα.

Ωστόσο, η σύνθετη αυτή περιεκτικότητα προβλημάτων δεν πρέπει να θεωρηθεί ως αποκλειστικό χαρακτηριστικό αυτών των σχέσεων, καθώς και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπως και απανταχού της γης, υπάρχουν κληρονομούμενα από το παρελθόν προβλήματα και δυσεπίλυτα. Συν τοις άλλοις, σημαντικό είναι η ύπαρξη της τάσεως για μία θετικότερη και πιο φιλική εξέταση των ως άνω αναφερθέντων σχέσεων. Και σε αντίθεση με ορισμένους άλλους Έλληνες πολιτικούς, ο πρόεδρος Παπούλιας είναι εκείνος που επιθυμεί μια ευδιακρίτως θετική εξέλιξη των ελληνο-αλβανικών σχέσεων.

Η επιτυχής επίσκεψη του κυρίου Παπούλια, προς στιγμήν, επικαλύφθηκε από ένα μη επιθυμητό συμβάν: τη διακοπή της τροφοδότησης με ηλεκτρικό ρεύμα κατά τη διάρκεια της ομιλίας στη προγραμματισμένη συνάντησή του με την Ελληνική μειονότητα στο χωριό Δερβιτσιάνη της Δρόπολης. Αιφνιδίως, το μικρόφωνο σίγησε και η αίθουσα βυθίστηκε στο σκοτάδι. Η σύντομη διακοπή της ηλεκτροδότησης έπρεπε να είχε αποφευχθεί για τον λόγο ότι τέτοιου είδους εξελίξεις δεν εξυπηρετούν το θετικό πνεύμα που διακατέχει ελάχιστους πολιτικούς και ανώτατους αξιωματούχους για τη βελτίωση των διακρατικών σχέσεων, όσο αυτό είναι εφικτό.

Το προαναφερθέν επεισόδιο παρουσιάζει ομοιότητες με ένα άλλο συμβάν, επίσης στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων: αυτού που έλαβε χώρα, δυστυχώς, κατά τη διάρκεια της επισκέψεως του πρώην υπουργού εξωτερικών της Αλβανικής Δημοκρατίας κυρίου Εντμόντ Παναρίτη στην Αθήνα το προηγούμενο έτος, στη συνέντευξη τύπου με τον Έλληνα ομόλογό του, όπου η Αλβανική σημαία είχε αναρτηθεί ανάποδα στον ιστό. Η άμεση αντίδραση που αυτό δημιούργησε στην Αλβανική κοινή γνώμη ήταν αρνητική, παρά το γεγονός ότι ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών έδωσε στο συμβάν το χαρακτήρα της «αβλεψίας».

Δεν υιοθετώ την άποψη ότι τέτοιου είδους περιστατικά αποτελούν προϊόντα ανθρώπινης αβλεψίας, επιπροσθέτως, όταν αναφερόμαστε σε κράτη μη νεοσύστατα, τα οποία διαθέτουν μακρά εμπειρία αναφορικά με τις απαιτήσεις του πρωτοκόλλου σε σχέση με τις επίσημες επισκέψεις. Τα ως άνω αναλυθέντα παρουσιάζουν περισσότερες ομοιότητες με προβοκάτσιες στοιχείων που εμφανίζονται πιο επιφυλακτικοί απέναντι στη θετική εξέλιξη των διπλωματικών σχέσεων. Επίσης, τα στοιχεία αυτά

μπορεί να έχουν ως σκοπό την αποστολή συγκεκριμένων μηνυμάτων στους λήπτες των πολιτικών αποφάσεων της χώρας του επισκέπτη αξιωματούχου.

Είναι πρέπον, στο πλαίσιο της διάθεσης βελτίωσης των ελληνο-αλβανικών σχέσεων, καθώς και των σχέσεων με άλλες χώρες, για τη δημιουργία μίας θετικής αύρας, ιδιαιτέρως έπειτα από περίοδο διπλωματικής στασιμότητος και ανεξαρτήτως των διμερών προβλημάτων, τέτοιου είδους επεισόδια με τη μορφή προβοκάτσιας να μην είναι υπαρκτά, καθώς και να μην υπάρχει πρόθεση για τη δημιουργία τους. Κατά αυτόν τον τρόπο, θα επιτευχθεί σεβασμός, πραγματική εγγύτητα και αμοιβαιότητα. Αυτό, διότι η αμοιβαιότητα των καλοπροαίρετων ενεργειών είναι πιο γόνιμη από εκείνη που αυξάνει και αναπαράγει τη δυσπιστία.
*Ο Jordan Jorgji είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο