ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) αποτελούν νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, πλην όμως, δημοσίου συμφέροντος, ενώ υπήρξαν μια χαρακτηριστική περίπτωση εταιρείας του Δημοσίου, η οποία επί χρόνια ταλανίστηκε στη μέγγενη του μεταπολιτευτικού κομματικού κράτους.


Η σηψαιμική κατάσταση που επεκράτησε εντός της εταιρείας τα τελευταία 30 χρόνια είναι λίγο έως πολύ γνωστή, εξ ου και θα αποφύγουμε να περιγράψουμε ενδελεχώς τις αιτίες που την οδήγησαν στην σημερινή δεινή θέση. Πρέπει όμως να τονιστεί -με σκοπό η προγενέστερη φρικτή εμπειρία να καταστεί παράδειγμα προς αποφυγήν για το μέλλον- πως τα ΕΑΣ, αν και θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια ισχυρή εξαγωγική εταιρεία, μετετράπησαν σε μηχανισμό πολιτικής υποστήριξης και ρουσφετιού κάθε λογής κομματικού παράγοντα, με τις εξαιρέσεις να είναι (πραγματικά) ελάχιστες. Η κατάσταση αυτή που συντηρήθηκε για περισσότερα από 25 χρόνια οδήγησε στο σημερινό δηλητηριώδες ζήτημα βιωσιμότητας της ίδιας της εταιρείας, με τους πιστωτές να πιέζουν προκειμένου να κλείσει άμεσα αδιαφορώντας πλήρως για τον κεντρικό ρόλο της εταιρείας εις ότι αφορά την εθνική μας ασφάλεια.

Ας δούμε όμως μερικά, ιδιαιτέρως, σημαντικά στοιχεία τα οποία οι πιστωτές …παραλείπουν να λάβουν υπ’ όψιν τους. Αποτελεί γεγονός πως οι διαβρωτικοί κομματικοί μηχανισμοί, ένθεν κακείθεν, δημιούργησαν ένα μη βιώσιμο εταιρικό τερατούργημα που αριθμούσε γύρω στους 2.500 - 3.000 εργαζομένους διοικητικό και εργατικό προσωπικό· ωστόσο, όσοι εμμένουν στη μονοδιάστατη αυτή προσέγγιση, ηθελημένα ή μη, σφάλουν. Το σφάλμα τους εντοπίζεται στην απόκρυψη του γεγονότος πως τα τελευταία τέσσερα χρόνια, το υγειές κομμάτι του διοικητικού προσωπικού των εργαζομένων στα ΕΑΣ, αν και ευρισκόμενο υπό καθεστώς οικονομικής ομηρίας, αφ’ής στιγμής που επί 9 και πλέον μήνες εργάζονταν απλήρωτοι λόγω αδυναμίας δανειοδότησης της εταιρείας, εξύφαναν και εφήρμοσαν σταδιακά ένα λίαν επιτυχημένο σχέδιο εσωτερικής αναδιάρθρωσης της εταιρείας με τον αριθμό των εργαζομένων να μειώνεται δραστικά στους 850 εργαζόμενους, οι οποίοι σήμερα επανδρώνουν τα πέντε εργοστάσια της εταιρείας.

Κατά τους πιστωτές ο αριθμός αυτός εξακολουθεί να είναι μεγάλος, και, χρησιμοποιώντας τον μάλλον ως πρόσχημα, απαίτησαν το άμεσο κλείσιμο της εταιρείας παραγνωρίζοντας επί της ουσίας τόσο τον (δεδομένο) κεντρικό της ρόλο στην εθνική μας ασφάλεια όσο και την (ενδεχόμενη) ώθηση που θα ηδύναντο να επιφέρουν τα υγιή και παραγωγικά ΕΑΣ στην δεινοπαθούσα Ελληνική οικονομία. Δεν πρέπει να λησμονηθεί ότι τα τεχνολογικά επιτεύγματα στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας θα μπορούσαν κατόπιν να διαχέονται και στην υπόλοιπη οικονομία, λειτουργώντας ως τεχνολογικός πολλαπλασιαστής για τις επιχειρήσεις και την ανάπτυξη.
Αντίθετα με τις Κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, η σημερινή κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε με τους πιστωτές και κατέληξε σε μια συμφωνία για την εταιρεία, παρά τις εγγενείς δυσκολίες και τα εμπόδια που έθεσαν οι όροι των πιστωτών.

Η συμφωνία συνοψίζεται στα εξής δύο σημεία:
(α) Τα ΕΑΣ παραμένουν αφενός σε καθεστώς επιτήρησης και εποπτείας έως τον Δεκέμβριο του 2014, με στόχο μέσα στο χρόνο που θα μεσολαβήσει να επιτύχουν την σύναψη συμβάσεων με αλλοδαπά κράτη, οργανισμούς και εταιρείες οπλικών και εξοπλιστικών προγραμμάτων προκειμένου να αποδείξουν την εξαγωγική τους δραστηριότητα. Αν ο στόχος αυτός δεν ικανοποιηθεί τότε νομοτελειακά βάσει της συμφωνίας η εταιρεία θα οδηγηθεί στο λουκέτο από 1η Ιανουαρίου 2015. Ωστόσο, η πρόβλεψη του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών είναι πως ο στόχος είναι ρεαλιστικός. Μια ακόμη ενδιαφέρουσα διάσταση του συγκεκριμένου όρου είναι πως η κακοδαιμονία του πρόσφατου παρελθόντος κλειδώνεται επιτέλους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Τούτο συμβαίνει διότι η συμφωνία επικεντρώνεται στην εξαγωγική δραστηριότητα των ΕΑΣ και όχι στη προσφιλή μεταπολιτευτική τακτική της ασύδοτης και άναρχης εσωτερικής παραγγελίας από αυτά. Με άλλα λόγια τα ΕΑΣ καλούνται να αποδείξουν πως μπορούν να καταστούν πάλι εξαγωγικός Ελληνικός γίγαντας -όπως υπήρξαν κατά το παρελθόν- και όχι να αρχίσει το Ελληνικό κράτος, για μια ακόμη φορά, να παραγγέλνει από τον εαυτό του. Έτσι, θα συμβάλλουν και στην μείωση των ελλειμμάτων του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας, μειώνοντας τα βάρη που πρέπει να επωμισθούν οι Έλληνες πολίτες.

(β) Η συμφωνία προβλέπει επίσης την άμεση αποχώρηση 300 ακόμη υπαλλήλων των ΕΑΣ έως τις 30 Ιουνίου 2014 με στόχο η εταιρεία να περιοριστεί στον αριθμό των 550 εργαζομένων (διοικητικό και εργατικό προσωπικό). Αν και από την πλευρά μας ως ΔΙ.Ε.ΣΥ υφίσταται δεδομένος προβληματισμός για την εν λόγω πρωτοβουλία – υποχρέωση καθώς, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, ενδέχεται να καταστεί τροχοπέδη αναφορικά με την πραγμάτωση του σημείου (α)· οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στη Κυβέρνηση την εξής στρατηγική επιλογή:
150 από τους 850 εργαζόμενους θεμελιώνουν εντός του κείμενου εξαμήνου συνταξιοδοτικό δικαίωμα και ούτως ή άλλως θα αποχωρήσουν. Επιπροσθέτως, άλλοι τόσοι εργαζόμενοι ευρίσκονται αρκετά κοντά στο όριο συνταξιοδότησης. Καίτοι αποτελεσματικά, δια της διαδικασίας της εθελουσίας εξόδου, άλλοι 150 εκ του προσωπικού των ΕΑΣ θα σπεύσουν να λάβουν την διόλου ευκαταφρόνητη συμφωνηθείσα αποζημίωση των 15.000€ + 5.000€ προκειμένου να αποχωρήσουν από το κατάστρωμα των ΕΑΣ προτού το σκάφος της εταιρείας, ως άλλος Τιτανικός, αρχίσει να βυθίζεται στον βυθό του οικονομικού χάους μιας ενδεχόμενης διάλυσης της εταιρείας, χτυπημένος από το ύφαλο των απαιτήσεων των δανειστών. Καίτοι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία αποδεικνύει πως λύσεις υφίστανται όταν ο δισταγμός και η μοιρολατρία παραμερίζεται, καθώς και όταν η προσπάθεια είναι ενδελεχώς συγκροτημένη, ρεαλιστική και στοχευμένη, γεγονός παραμένει πως εταιρία ήδη απώλεσε μεγάλο αριθμό από καλούς τεχνίτες με αποτέλεσμα η βιωσιμότητα του σημείου (α) παραπάνω να τίθεται σε διακινδύνευση.

Περνώντας, λοιπόν, στη πρακτική εφαρμογή της συμφωνίας, ήτοι στο σημείο (α) που αποτελεί, όπως εξετέθη, αναγκαία συνθήκη της συμφωνίας με τους πιστωτές για την επιβίωση των ΕΑΣ, πρέπει να αποσαφηνιστούν μερικές λεπτομέρειες που οι, αποκαλούμενοι «προοδευτικοί», παραβλέπουν.

Πρώτον, πρέπει να τονιστεί με ιδιαίτερη έμφαση πως οι κείμενες τετελεσμένες εξαγωγικές συμβάσεις των ΕΑΣ που εκκρεμούν προς παράδοση σε ενεστώτα χρόνο είναι ίσης συνολικής αξίας με το 66% του προϋπολογισμού τους για το 2014· γεγονός per se ευτυχές. Συμπληρωματικά προς αυτή τη κατεύθυνση τονίζεται πως τα ΕΑΣ έχουν ήδη συμφωνήσει με χώρα του ΝΑΤΟ - οικονομικό κολοσσό αναλαμβάνοντας την πρώτη δοκιμαστική παραγγελία πυρομαχικών τα οποία, αν δεν θέλουμε να προσκρούσουμε στον ύφαλο των πιστωτών, θα πρέπει να παραδοθούν εγκαίρως με βάσει τα συμβατικά χρονοδιαγράμματα για έλεγχο στο πεδίο βολής. Ο ρόλος της εν λόγω δοκιμαστικής παραγγελίας δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως η συγκεκριμένη συμφωνία απετέλεσε το ουσιαστικότερο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της Ελληνικής Κυβέρνησης προκειμένου να καμφθούν, έστω και υπό καθεστώς εποπτείας, οι αντιρρήσεις των πιστωτών που αρχικώς επέμεναν σθεναρά στο άμεσο κλείσιμο της εταιρείας.

Υπό την προϋπόθεση πως η ποιότητα των πυρομαχικών της παραγγελίας αποδειχθεί αξιόπιστη στις δοκιμαστικές βολές, γεγονός για το οποίο ως ΔΙ.Ε.ΣΥ είμεθα αισιόδοξοι με βάση την προγενέστερη εμπειρία επίδειξης υψηλής τεχνογνωσίας και επαγγελματισμού εκ μέρους των ΕΑΣ, η εταιρεία έχει λαμβάνειν έσοδα ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το ποσό αυτό από μόνο του επαρκεί τόσο για να αποδείξει την βιωσιμότητα των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων όσο και για να ενισχύσει με ένα αρκετά μεγάλο ποσό τα ταμεία του κράτους. Έτσι, θα μπορούσε να καλυφθεί και ένα μέρος του χρηματοδοτικού κενού στον κρατικό προϋπολογισμό, που οφείλεται στην παντελή αδυναμία πάταξης της φοροδιαφυγής και έχει οδηγήσει σε υπερφορολόγηση των πολιτών.

Περαιτέρω, η εν λόγω σύμβαση -σε περίπτωση που ευοδωθεί- προβλέπει ρήτρα στενότερης συνεργασίας και πρόσθετων παραγγελιών από τα ΕΑΣ προς την εν λόγω χώρα του ΝΑΤΟ. Θεωρούμε περιττό να αναφερθούμε στα ενδεχόμενα έσοδα από μια τέτοια εξέλιξη και την πρόσθετη οικονομική ενίσχυση του Ελληνικού κράτους καθώς είναι, τουλάχιστον, αυτονόητη και στον πλέον αδαή συμπολίτη μας.

Τούτων δοθέντων, τα ΕΑΣ έχουν, για πρώτη και ίσως για τελευταία φορά, την δυνατότητα να διαθέτουν μια διοίκηση αγοράς και όχι εγκάθετων του τάδε ή του δείνα Υπουργού. Αν κατορθώσουν να παραδώσουν εντός των συμβατικών καταληκτικών ημερομηνιών τις παραγγελίες τους θα έχουν ουσιαστικά επιτύχει, με χαρακτηριστική άνεση, την επιβίωση τους. Ωστόσο, εδώ έγκειται και ο προβληματισμός που, ακροθιγώς, εξετέθη παραπάνω, πως θα μπορέσουν τα ΕΑΣ να παραδώσουν εντός του ανάλογου συμβατικού χρονοδιαγράμματος διαθέτοντας μόνο 550 εργαζόμενους κατά τις απαιτήσεις των πιστωτών; Από πλευράς μας ως ΔΙ.Ε.ΣΥ αν και θεωρούμε πως το γεγονός αυτό από μόνο του αποδεικνύει την κακοπιστία και ενδεχομένως την υπονόμευση του όλου εγχειρήματος από μέρους τον πιστωτών, θεωρούμε εσφαλμένη μια μοιρολατρική προσέγγιση που επικεντρώνεται στη στείρα εναντίωση στην εν λόγω συμφωνία, θυμίζοντας βοσκό που κλαίει πάνω από χυμένο γάλα.

Η δική μας προτροπή - πρόταση προς την Ελληνική Κυβέρνηση συνοψίζεται στα ακόλουθα σημεία:
Θεωρούμε δεδομένο πως για την πραγμάτωση των συμβατικών υποχρεώσεων των ΕΑΣ το προσωπικό των 550 δεν επαρκεί από αφετηρίας. Το γεγονός αυτό νομοτελειακά μας οδηγεί σε δύο ενδεχόμενα αποτελέσματα, είτε η Ελληνική Κυβέρνηση θα τραβήξει μόνη της το χαλί κάτω από τα πόδια των ΕΑΣ προς χάριν των κομπορρημονούντων λαϊκιστών αφήνοντας 550 άτομα μεικτό διοικητικό και εργατικό προσωπικό να βγάλουν το φίδι από την τρύπα εγχείρημα εξ αντικειμένου ανεδαφικό, είτε θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε προσλήψεις εξειδικευμένου τεχνικού προσωπικού. Για λόγους εθνικού και δημοσίου συμφέροντος να προκριθεί η δεύτερη επιλογή με τον ακόλουθο τρόπο: Αντί η Κυβέρνηση να προχωρήσει, όπως συλλήβδην έπρατταν οι Ελληνικές Κυβερνήσεις κατά το παρελθόν, σε συλλογικές συμβάσεις εργασίας που επιβάρυναν τον προϋπολογισμό της εταιρείας, μπορεί, κάλλιστα, να διαπραγματευθεί ατομικές συμβάσεις με ιδιώτες, οι οποίοι, τόσο κατόπιν της ολοκλήρωσης της σύμβασης όσο και σταδιακά καθώς οι επιμέρους ρήτρες της πραγματώνονται θετικά, να πληρώνονται ατομικά ως ιδιώτες για την παροχή υπηρεσιών.

Η εξαιρετική αυτή προοπτική βραχυπρόθεσμα θα εξασφαλίσει ουσιαστικά, παρά τις υπονομεύσεις των πιστωτών, την βιωσιμότητα της εταιρείας δια της εκπλήρωσης των συμβατικών της υποχρεώσεων. Μακροπρόθεσμα μπορεί να λειτουργήσει ως μοντέλο εξυγίανσης πλήθους άλλων δημοσίων εταιρειών που μαστίζονται σήμερα από τη χρόνια Ελληνική μεταπολιτευτική παθογένεια του κρατισμού. Αυτή τη στιγμή προέχει η σωτηρία της εταιρείας, είναι εθνικό καθήκον και πρέπει να καταστεί άμεση προτεραιότητα. Ο ρεαλισμός σε συνδυασμό με το ισχυρό πατριωτικό συναίσθημα πρέπει επικρατήσουν έναντι του ιδιοτελούς λαϊκισμού και του ανέξοδου ισοπεδωτικού παραλογισμού του «ωχαδελφισμού» των προοδευτικών που ονειρεύονται την εθνική μας άμυνα υποχείριο του υβριδικού ευρωκράτους.
Με σύμμαχο μας την αισιοδοξία, τον ρεαλισμό και το πατριωτικό φρόνημα απαιτούμε με τόλμη να τεθούν σήμερα οι βάσεις των αυριανών ισχυρών ΕΑΣ. Η ισχυρή αμυντική βιομηχανία είναι το κλειδί για να καταστούν μακροπρόθεσμα βιώσιμες οι αμυντικές δαπάνες για την χώρα και άρα στηριχθεί η εθνική ισχύς. Είναι ανεπίτρεπτο να απογυμνωθεί η αμυντική βιομηχανία της χώρας, για να ικανοποιηθούν οι πολιτικές σκοπιμότητες των γραφειοκρατών.

Συντακτική Ομάδα Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών, www.syntiritikoi.gr