ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

FILE PICTURE. Supporters of Fethullah Gulen Movement protest outside of Zaman newspaper. EPA, SEDAT SUNA
Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Το 1784 ο Γιώργος Βεντότης έκανε την πρώτη απόπειρα για να εκδοθεί ελληνική εφημερίδα στη Βιέννη για να ενημερώνει τους υπόδουλους Έλληνες.
Μόλις αναγγέλθηκε η έκδοση, ο Μέγας Βεζύρης κάλεσε τον Πρέσβη της Αυστρίας στην Κωνσταντινούπολη και αξίωσε… “να εμποδισθή η έκδοσή της …διότι η Τουρκική Κυβέρνηση έχει ως αρχή να κρατή τον λαόν σε άγνοια, ν’ αποτρέπη την προσοχήν του από τας κρατικάς υποθέσεις και ν’ αποκρύπτη παν ό,τι συζητείται εν Ευρώπη δια το Τουρκικόν Κράτος, δια τους Κυρίαρχους του και δια τους επισημότερους Υπουργούς του…καθότι δεν συμφέρει εις τον Κυρίαρχον να τηρήται ο λαός ενήμερος των πράξεων και των σκέψεων της κυβέρνησης πολύ δε ολιγότερον να κρίνη αυτάς”.
(Γεώργιος Λάιος, “Ο Ελληνικός Τύπος της Βιέννης 1784-1861, Βιέννη: 1961, σελ.16).
Ο Βεντότης κατάφερε να εκδώσει τον “Ταχυδρόμο της Βιέννης” το καλοκαίρι του 1784. Ωστόσο δύο μόνο φύλλα της εφημερίδας κυκλοφόρησαν αφού η κυβέρνηση της Αυστρίας, υποκύπτοντας στις πιέσεις της Τουρκικής κυβέρνησης, διέταξε το οριστικό κλείσιμό της.

Την περασμένη βδομάδα το ισλαμοφασιστικό καθεστώς της Άγκυρας έκλεισε τη μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Τουρκίας, την Zaman (650,000 φύλλα) ναυαρχίδα του συγκροτήματος Feza Publications Inc., το οποίο συμπεριλαμβάνει την αγγλόφωνη έκδοση Τοday’s Zaman, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Cihan και άλλα έντυπα. H Zaman κυκλοφορεί και σε περίπου άλλες δέκα γλώσσες σε χώρες του εξωτερικού, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας.
Είναι προφανές πως οι ολοκληρωτικές και ανατολίτικες νοοτροπίες του Ερντογάν βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος με αυτές των Οθωμανών σουλτάνων που προσπαθεί να μιμηθεί, αντιγράφοντάς τους. Ούτε και σε αυτόν συμφέρει η ελευθεροτυπία και πολύ περισσότερο να κρίνονται δημόσια οι πράξεις του, των συνεργατών και αυλικών του, και της βυθισμένης στο βούρκο της διαφθοράς οικογένειάς του.
Οι μάσκες του Ερντογάν και των συνεργατών του, προεξέχοντας και του κατά δική του δημόσια παραδοχή τζιχαντιστή Πρωθυπουργού του, του Νταβούτογλου, έχουν προ πολλού αφαιρεθεί από τους ίδιους, αφού φαίνεται να πιστεύουν πως έχουν πλέον πάρει το πάνω χέρι, πάντοτε με τις ευλογίες του Αλλάχ των Σουννιτών, στον εσωτερικό αγώνα εξουσίας.
Ωστόσο η περίπτωση της εφημερίδας Zaman αλλά κυρίως οι μεθοδεύσεις για τον έλεγχό της είναι χαρακτηριστικό δείγμα γραφής της αλαζονικής συμπεριφοράς του ισλαμικού καθεστώτος έναντι όλων των αντιπάλων και ανταγωνιστών του, μέσα και έξω από την Τουρκία. Όλοι πρέπει “να γνωρίζουν την θέση τους” (haddini bil) απέναντι στην ιεραρχία της ισλαμικής ισχύος του Ταγίπ αφέντη. Και όλοι οφείλουν να μάθουν να συμπεριφέρονται με την προσδοκούμενη ταπεινότητα και σεμνότητα, και να “ξεμάθουν” όλα όσα γνώριζαν και πίστευαν μέχρι τώρα. Απέναντι τους βρίσκετα η “Και Πάλι Μεγάλη Τουρκία” (Yenidun Buyuk Turkiye) του “Μεγάλου Μάστρου” (Buyuk Usta).
Οι μεθοδεύσεις Ερντογάν έχουν ως απώτερο στόχο την πτώχευση του συγκροτήματος που ανήκει στο σύμπλεγμα εταιρειών του θρησκευτικού κινήματος “Cemaat”, ηγέτης του οποίου είναι ο γνωστός χότζιας Φετουλάχ Γκιουλέν. Ο τελευταίος υπήρξε μέχρι το τέλος του 2013 σύμμαχος του Ερντογάν και καταλυτικός παράγοντας στην μάχη του τελευταίου και την επικράτησή του κατά της κεμαλικής στρατογραφειοκρατίας.
Όμως ο Γκιουλέν και το κίνημά του αρνήθηκαν να λειτουργήσουν ως “δεύτερο βιολί” στη νομή της εξουσίας στην Ισλαμιστική, πλέον, Τουρκία. Αρνήθηκαν δηλαδή να “μάθουν τη θέση τους” κάτω από τον Ερντογάν. Και μετά τα γεγονότα στο πάρκο Γκεζί στην Πόλη, το καλοκαίρι του 2013, τα οποία ο Γκιουλέν υποστήριξε διότι γνώριζε πως θα ακολουθούσε η σειρά του, άρχισε ένας ανελέητος πόλεμος που μας αποκάλυψε πόσο μέσα στη χαβούζα της διαφθοράς κολυμπούσαν ο Ερντογάν και όλο του το πολιτικό και οικογενειακό σινάφι.
Το κτύπημα εναντίον του συγκροτήματος Ζαμάν είναι το τελειωτικό κατά του κινήματος Γκιουλέν μέσα στην Τουρκία. Είχε προηγηθεί ένα χρόνο πριν, τον Φεβρουάριου του 2015, ο έλεγχος της μεγάλης τράπεζας του κινήματος, της Bank Asya. Και στις δύο περιπτώσεις η μεθόδευση υπήρξε η ίδια. Με την εισαγγελική παραγγελία πως διεξάγεται έρευνα κατά των δραστηριοτήτων του ισλαμιστή ιεροκήρυκα Γκιουλέν, που στο μεσοδιάστημα κατηγορήθηκε πως υποθάλπτει την “τρομοκρατία” στην Τουρκία -και ζητήθηκε και η έκδοσή του από τις ΗΠΑ όπου διαμένει- τα συγκροτήματα τέθηκαν υπό την κηδεμονία διαχειριστών καθ’ υπόδειξη του κράτους. Όπως και στην περίπτωση της Τράπεζας, σε λίγους μήνες το συγκρότημα της Zaman θα οδηγηθεί σε πτώχευση.
Έτσι το κίνημα Γκιουλέν θα στραγγαλιστεί οικονομικά, όπως έγινε πρόσφατα και με το επίσης μεγάλο αντικυβερνητικό συγκρότημα Ipek Media Group που οδηγήθηκε και αυτό με παρόμοια μεθόδευση σε πτώχευση, τον Οκτώβριο του 2015.
Οι παραπάνω μεθοδεύσεις του Ερντογάν δεν είναι καινοτόμες. Ακολουθούν την πεπατημένη των Οθωμανών, των ηγετών Κεμάλ και Ινονού και των κεμαλιστών πραξικοπηματιών των δεκαετιών του 1960, 1970 και 1980. Οι σφετερισμοί περιουσιών γίνονταν πάντοτε νομότυπα. Ακόμη και μετά το 1923 , όταν οι κεμαλιστές στραγγάλιζαν οικονομικά τις μή μουσουλμανικές μειονότητες που απέμειναν στη Μικρά Ασία μετά τις γενοκτονικές σφαγές, οι σφετεριστές ακολουθούσαν το “γράμμα του νόμου”. Στην περίπτωση του ληστρικού Κεφαλικού Φόρου (Varlik Vergisi), για παράδειγμα, επικαλέσθηκαν την “έκτακτη ανάγκη”, του Β´ΠΠ. Στην περίπτωση των διωγμών του 1964 , την αδυναμία των Κωνσταντινουπολιτών που κατείχαν ελληνική υπηκοότητα να τις διεκδικήσουν στα τουρκικά δικαστήρια, με τη φυσική τους παρουσία.
Στην περίπτωση της περιουσίας των Γκιουλενιστών, σήμερα, οι ισλαμιστές του Ερντογάν επικαλούνται το “απόλυτο” όπλο. Τους αποκαλούν συλλήβδην “τρομοκράτες” και “συνωμότες” που απεργάζονται την πραξικοπηματική κατάλυση του Τουρκικού κράτους. Το ισλαμιστικό κίνημα “Cemaat” του Γκιουλέν, αποκαλείται “Τρομοκρατική Οργάνωση των Γκιουλενιστών”, η δε εφημερίδα Zaman χαρακτηρίζεται ως το “Αρχηγείο” ή “Κέντρο Επιχειρήσεων” της τρομοκρατικής οργάνωσης των Γκιουλενιστών!
Θα πρέπει τέλος να επισημανθεί πως η επιδρομή κατά του συγκροτήματος της Zaman και το κλείσιμο της εφημερίδας, έγιναν λίγες μέρες πριν την επίσημη συνάντηση Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας, για το προσφυγικό ζήτημα και αφού η ημερομηνία της συνάντησης είχε ήδη γνωστοποιηθεί. Με άλλα λόγια η Τουρκία του ισλαμιστικού διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου έγραψε, κυριολεκτικά, στα παλιά της “οθωμανικά υποδήματα” τις δύο βασικές αρχές που ορίζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό : το δικαίωμα στην περιουσία και στη ελευθεροτυπία.
Και όλα αυτά σε μια περίοδο που η τουρκική προπαγάνδα κυριαρχεί στην Κύπρο και η οποία έχει σχεδόν ελληνοποιηθεί, καλλιεργώντας την εντύπωση ενός “παραμυθένιου μέλλοντος” την επομένη μέρα της λύσης υπό την ευμενή ηγεμονία της ισλαμιστικής Τουρκίας. Και που πράγματι θα είναι έτσι, εφόσον η μεγάλη πλειοψηφία του κυπριακού λαού “ξεμάθει” τις θεμελιώδεις αρχές που διδάχθηκε και τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που με αγώνες κέρδισε, όλες αυτές τις δεκαετίες.

Υ.Γ. Ο τίτλος “Αρεοπαγιτικά” προέρχεται από την ομιλία του Άγγλου ποιητή και ανθρώπου των γραμμάτων John Milton προς το Αγγλικό Κοινοβούλιο το 1644, “Areopagitica: A speech of Mr. John Milton for Liberty of Unlicenc’d Printing, to the Parlament of England”. Η ομιλία θεωρείται από τα πιο σημαντικά δυτικά κείμενα υπέρ της ελευθεροτυπίας και του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης. Ο Άγγλος ποιητής εμπνεύστηκε από τον “Αρεοπαγιτικό” λόγο του Αθηναίου Ισοκράτη.

http://mignatiou.com/2016/03/areopagitika-to-klisimo-tis-efimeridas-zaman-stin-tourkia-ke-i-simasia-tis/