Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ΕΔΩ
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Stephen Kotkin Τα γερμανικά στρατεύματα διασχίζουν τα σοβιετικά σύνορα, στις 22 Ιουνίου 1941. JOHANNES HÄHLE Περίληψη: Οι συναλλαγές τ...
-
By THE NEW YORK TIMES UPDATED 12:41 AM Right Now T he Electoral College has affirmed Donald J. Trump as the nation’s 45t...
-
«Εάν δεν το κάνουμε, τότε ζούμε σε μία Ευρώπη που εξαρτάται από άλλα κράτη, ίσως μάλιστα από προσωπικότητες όπως ο πρόεδρος Ερντογάν. Και...
-
7.4.2017: Ενεργός πλέον ο αμερικανικός στόλος έξω από τη Κύπρο Αρχές Απριλίου 2017 και έχουμε καταιγισμό ειδήσεων και σχολίων για την...
-
Ο Σαλί Μπερίσα, πρώην πρόεδρος της Αλβανίας και πρωθυπουργός της χώρας, προέβη σε μια εξομολόγηση που έδωσε βάση στις φήμες που υπήρχαν μ...
-
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΜΑΚΗΣ Ο επιπόλαιος υπολογισμός, μόλις πριν από λίγους μήνες, της άφιξης το πολύ 100.000 λαθρομεταναστών για το 2015...
-
Το Lonely Planet υμνεί την Πελοπόννησο, τα νερά και τις ομορφιές της και την παρουσιάζει ως τον κορυφαίο προορισμό για το καλοκαίρι του 2016...
-
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ... ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ Η αλ...
-
Μάρκος Τρούλης* Εισαγωγή Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ταυτίσει την έννοια της ενεργειακής ασφαλείας (energy security) με τη διασφάλιση του στ...
-
Με κόκκινο σημειώνεται ο συριακός στρατός, με κίτρινο οι κουρδικές δυνάμεις και με γκρι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (φωτ.: Σ. Κ...
Από το Blogger.
Αρχειοθήκη
Φόρμα επικοινωνίας
Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016
Στα 42 χρόνια της αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθούμε ως πλευρά, έχουμε καταλήξει άπειρες φορές σε ναυάγια των «διαπραγματεύσεων». Ο λόγος είναι προφανής: Ήδη από το 1974, σε μια προφανέστατα λανθασμένη επιλογή στρατηγικής, μπήκαμε σε έναν ατέρμονα και αντιπαραγωγικό διάλογο, όχι με την Τουρκία που εισέβαλε και κατέχει την Κύπρο, αλλά με τους εγκάθετούς της, τους οποίους αναγορεύσαμε, βλακωδώς, σε εκπροσώπους της τουρκικής κοινότητας, παραγνωρίζοντας ότι και οι Τουρκοκύπριοι είναι θύματα της εισβολής και της κατοχής.
Το μεγαλύτερο αγκάθι στο Κυπριακό, όπως αποδείχθηκε όλα αυτά τα χρόνια, είναι ίσως η εμμονή στην άθλια θέση (που μας επέβαλαν οι Αγγλοαμερικανοί) ότι θα πρέπει πρώτα να διχοτομηθεί η Κύπρος σε δύο ζώνες, σε δύο δηλαδή «ισότιμα και συνεταιριστικά συνιστώντα κράτη», τα οποία θα ενωθούν -όσο τους επιτρέπει η «διζωνικότητα»- προκειμένου να ιδρύσουν το νέο «συνεταιριστικό κράτος» (τέτοιο κράτος δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο).
Ένα κράτος που θα πρέπει να ανεχθεί τις δεκάδες χιλιάδες των εποίκων, που θα πρέπει να ανεχθεί στο διηνεκές τη διαίρεση και τον διαχωρισμό. Όλα «πολιτικά ίσα»: βαφτίζουμε το κρέας ψάρι, εξισώνοντας τα κατεχόμενα με τα ελεύθερα εδάφη της Δημοκρατίας, το 18% με το 82% του λαού, τους εποίκους με τους Τουρκοκύπριους, την πολιτική ισότητα με την αριθμητική ισοπέδωση κ.ά.
Έχουμε καταργήσει τη δημοκρατική αρχή και πανανθρώπινη συνισταμένη «ένας άνθρωπος μια ψήφος», απαξιώνουμε τα ανθρώπινά μας δικαιώματα προκειμένου να «δουλέψει» η ΔΔΟ, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι αυτή δεν έχει «δουλέψει» πουθενά στον κόσμο και ότι στην ουσία αποτελεί εφεύρημα για πλήρη έλεγχο της Κύπρου μέσω της διαίρεσής της.
Κι όλα αυτά για να συνεχίσει ένας διάλογος αποτυχημένος εκ των προτέρων και να μας προκύψει ένα κράτος που για να λειτουργήσει θα πρέπει να έρθει ο κόσμος ανάποδα: βέτο, εγγυήσεις, κληρώσεις, ομοφωνίες, ειδικές και ξεχωριστές πλειοψηφίες, εγκρίσεις και Κύριος οίδεν άλλον τι.
Στην ουσία καλούμαστε να διχοτομήσουμε και να καταργήσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία αγοράζοντας ελπίδα, από τους ίδιους τους θύτες μας. Σκοπίμως αφήνεται ο λαός στο σκότος της αμάθειας, προκειμένου να μειωθούν οι αντιστάσεις του.
Χαρακτηριστικό δείγμα της αδιέξοδης πολιτικής μας είναι ότι πριν από ένα μήνα διακηρύτταμε ως πλευρά ότι δεν θα δεχτούμε εγγυήσεις, ότι η Μόρφου θα ήταν κόκκινη γραμμή, πως δεν συζητούσαμε επιστροφή λιγότερων των 100.000 προσφύγων και ότι δεν θα δεχόμασταν λύση με παραμονή τουρκικών στρατευμάτων.
Υποχωρούμε - υποχωρούμε και μόλις διαπιστώνουμε ότι το θηρίο δεν ικανοποιείται και ότι θέλει κι άλλα - κι άλλα, μας φταίει ο Κοτζιάς και ο Χατζηπετρής, όπως μας έφταιξε παλαιότερα ο Μακάριος, ο Κυπριανού, ο Δούντας και ο Τάσσος.
Το μόνο θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι υπάρχουν δυνάμεις σε Κύπρο και Ελλάδα που έχουν το θάρρος να αποκηρύξουν τη διαίρεση και τον διαχωρισμό και να επιμείνουν στην εφαρμογή της δημοκρατικής λύσης.
Είναι γι' αυτόν τον λόγο που οι θέσεις του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Ενότητας» αλλά και η μέχρι στιγμής συνέπεια που επιδεικνύει ο Πρωθυπουργός Τσίπρας και ο ΥΠΕΞ Κοτζιάς είναι το φως που τείνει να φωτίσει το ζοφερό και σκοτεινό περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί το Κυπριακό.
Υ.Γ.: Θυμάστε που λέγαμε πριν από κάποια χρόνια πως δεν δεχόμαστε παραμονή των εποίκων; Τους δεχτήκαμε τελικά όλους...
ΚΩΣΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Αναπληρωτής Πρόεδρος ΕΔΕΚ, Βουλευτής Λευκωσίας
Το μεγαλύτερο αγκάθι στο Κυπριακό, όπως αποδείχθηκε όλα αυτά τα χρόνια, είναι ίσως η εμμονή στην άθλια θέση (που μας επέβαλαν οι Αγγλοαμερικανοί) ότι θα πρέπει πρώτα να διχοτομηθεί η Κύπρος σε δύο ζώνες, σε δύο δηλαδή «ισότιμα και συνεταιριστικά συνιστώντα κράτη», τα οποία θα ενωθούν -όσο τους επιτρέπει η «διζωνικότητα»- προκειμένου να ιδρύσουν το νέο «συνεταιριστικό κράτος» (τέτοιο κράτος δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο).
Ένα κράτος που θα πρέπει να ανεχθεί τις δεκάδες χιλιάδες των εποίκων, που θα πρέπει να ανεχθεί στο διηνεκές τη διαίρεση και τον διαχωρισμό. Όλα «πολιτικά ίσα»: βαφτίζουμε το κρέας ψάρι, εξισώνοντας τα κατεχόμενα με τα ελεύθερα εδάφη της Δημοκρατίας, το 18% με το 82% του λαού, τους εποίκους με τους Τουρκοκύπριους, την πολιτική ισότητα με την αριθμητική ισοπέδωση κ.ά.
Έχουμε καταργήσει τη δημοκρατική αρχή και πανανθρώπινη συνισταμένη «ένας άνθρωπος μια ψήφος», απαξιώνουμε τα ανθρώπινά μας δικαιώματα προκειμένου να «δουλέψει» η ΔΔΟ, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι αυτή δεν έχει «δουλέψει» πουθενά στον κόσμο και ότι στην ουσία αποτελεί εφεύρημα για πλήρη έλεγχο της Κύπρου μέσω της διαίρεσής της.
Κι όλα αυτά για να συνεχίσει ένας διάλογος αποτυχημένος εκ των προτέρων και να μας προκύψει ένα κράτος που για να λειτουργήσει θα πρέπει να έρθει ο κόσμος ανάποδα: βέτο, εγγυήσεις, κληρώσεις, ομοφωνίες, ειδικές και ξεχωριστές πλειοψηφίες, εγκρίσεις και Κύριος οίδεν άλλον τι.
Στην ουσία καλούμαστε να διχοτομήσουμε και να καταργήσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία αγοράζοντας ελπίδα, από τους ίδιους τους θύτες μας. Σκοπίμως αφήνεται ο λαός στο σκότος της αμάθειας, προκειμένου να μειωθούν οι αντιστάσεις του.
Χαρακτηριστικό δείγμα της αδιέξοδης πολιτικής μας είναι ότι πριν από ένα μήνα διακηρύτταμε ως πλευρά ότι δεν θα δεχτούμε εγγυήσεις, ότι η Μόρφου θα ήταν κόκκινη γραμμή, πως δεν συζητούσαμε επιστροφή λιγότερων των 100.000 προσφύγων και ότι δεν θα δεχόμασταν λύση με παραμονή τουρκικών στρατευμάτων.
Υποχωρούμε - υποχωρούμε και μόλις διαπιστώνουμε ότι το θηρίο δεν ικανοποιείται και ότι θέλει κι άλλα - κι άλλα, μας φταίει ο Κοτζιάς και ο Χατζηπετρής, όπως μας έφταιξε παλαιότερα ο Μακάριος, ο Κυπριανού, ο Δούντας και ο Τάσσος.
Το μόνο θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι υπάρχουν δυνάμεις σε Κύπρο και Ελλάδα που έχουν το θάρρος να αποκηρύξουν τη διαίρεση και τον διαχωρισμό και να επιμείνουν στην εφαρμογή της δημοκρατικής λύσης.
Είναι γι' αυτόν τον λόγο που οι θέσεις του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Ενότητας» αλλά και η μέχρι στιγμής συνέπεια που επιδεικνύει ο Πρωθυπουργός Τσίπρας και ο ΥΠΕΞ Κοτζιάς είναι το φως που τείνει να φωτίσει το ζοφερό και σκοτεινό περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί το Κυπριακό.
Υ.Γ.: Θυμάστε που λέγαμε πριν από κάποια χρόνια πως δεν δεχόμαστε παραμονή των εποίκων; Τους δεχτήκαμε τελικά όλους...
ΚΩΣΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Αναπληρωτής Πρόεδρος ΕΔΕΚ, Βουλευτής Λευκωσίας
___________________________________________________
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ γάταρος δέν ἀνήκει σε ἐπαγγελματία δημοσιογράφο καί στηρίζεται στήν ἠθική ἱκανοποίηση της σταθερότητας των ἐπισκεπτῶν, χωρίς νά χρησιμοποιεῖ τεχνικές καί κόλπα γιά νά κερδίσει ἐπισκεψιμότητα, ἐπίσης δέν μ΄ ἀφήνει ἀδιάφορο ἡ ἄνοδος του.
Η ὑποστήριξή σας μπορεῖ, ὅπως βλέπετε, νά ἐκδηλωθεῖ καί με ἄλλον τρόπο κάθε φορά ποῦ θά ἔχετε τον ἐλάχιστο χρόνο.
Εὐχαριστῶ καί συνεχίζω με το ἴδιο ἀδέσμευτο καί ἀνεξάρτητο πνεῦμα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου