ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Μια κυβέρνηση τζιτζιφιόγκων κανονίζει αυτό τον καιρό τη ζωή μας και ανατινάζει τη λογική μας. Και εντάξει να μην περιμένεις να ξέρει πολλά η κα. Νταλάρα για τους μετανάστες και ο κ. Δρούτσας για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Όμως στο Υπουργείο Παιδείας έχουν τοποθετήσει ως (υπερ)Υφυπουργό (άλλο παράλογο κι αυτό) έναν άνθρωπο που σύμφωνα με το γραμμένο από τον ίδιο βιογραφικό του, είναι και καθηγητής Πιθανοτήτων και Στατιστικής. Γι αυτό φαντάζεσαι πως όταν μιλάει ή όταν πράττει, η Λογική θα πρέπει να ‘ναι κι αυτή κάπου εκεί κοντά του.

Μας έχουν έλθει όμως διάφορα

Αν προσπαθήσουμε όμως να δούμε με τα μάτια και το μυαλό του κ. Υφυπουργού μερικά πράγματα θα έχουμε τα εξής:

Μπορεί να έχει κάνει κάποιες εύκολες νίκες με το να καταργήσει την προσωποπαγή όπως είχε καταντήσει Κοινωνική Θεολογία και να διαπίστωσε ότι από το τμήμα Οικονομολόγων στο Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας από το 2004 απεφοίτησαν μόλις 7 άτομα όμως με τα άλλα δεν μας τα λέει καλά. Αν δεν κάνω λάθος τα Μαθηματικά είναι πολύ μακριά σε σχέση με τα Εφαρμοσμένα. Το ένα είναι εντελώς θεωρητικό (αλλά καθόλου άχρηστο) και το άλλο έχει άλλη μεθοδολογία, άλλα εργαλεία και άλλη νοοτροπία. Και το πιο άστοχο είναι ότι τα τμήματα των Μαθηματικών χρειάζονται τα λιγότερα έξοδα και ελάχιστες εγκαταστάσεις για λειτουργήσουν. Επιπλέον οι βάσεις στα Μαθηματικά ανέβηκαν κάτι που δείχνει ότι υπάρχει ενδιαφέρον και ζήτηση. Από αυτά θα αρχίσει ο κ. Υφυπουργός για να φτιάξει τα Στάνφορντ και τα Χάρβαρντ του μέλλοντος; Εκείνοι πάντως δεν πείραξαν τους καθηγητές και τα μαθήματα αλλά το διοικητικό προσωπικό όπως παραδέχεται και ο ίδιος. Το διοικητικό προσωπικό είναι πραγματικά περισσότερο από ό,τι χρειάζεται σε πολλά ελληνικά ανώτατα ιδρύματα αλλά γι αυτό δεν λέει τίποτα. Και αν καταργήσει διδάσκοντες δεν θα κάνει ακόμη χειρότερη την αναλογία; Και ποιοι διορίζουν όλο αυτό το διοικητικό προσωπικό; Ρίχνουμε όμως ένα πυροτέχνημα με ονοματάρες όπως Στάνφορντ και Μπέρκλεϊ και νομίζουμε πως τα σκέπασε όλα ο καπνός τους.

Το ότι μπήκαν και θέματα που οι ενώσεις των καθηγητών της αντίστοιχης ειδικότητας συνιστούν να μην διορθωθούν καν αλλά να μοιραστούν οι βαθμοί τους στα άλλα μένει ασχολίαστο. Υπάρχει όμως το φθηνό σχόλιο ότι τα δύσκολα είναι για όλους. Τα δύσκολα όμως θέματα κοστίζουν ακριβά για τους (επόμενους)υποψηφίους και τις οικογένειές τους. Ποιος θα τολμήσει μετά από ό,τι έγινε αυτή τη χρονιά να δοκιμάσει την τύχη του χωρίς φροντιστήριο;

Κάτι χειρότερο από μια απλή εξυπνάδα έχουμε επίσης πίσω από τη διαπίστωση ότι η χώρα δεν μπορεί να αντέξει την πολυτέλεια κάποια παιδιά να κάνουν Ιταλικά και κάποια άλλα Γερμανικά ή Ισπανικά. Και μάλιστα όπως δηλώνει: «ανεξάρτητα από την ανταπόκριση που έχουν τα παιδιά στις γλώσσες αυτές» (δηλαδή και καλοί να είναι σημασία δεν δίνουμε). Δεν είναι όμως μόνον η αδικία που επισημαίνεται πολύ εμπεριστατωμένα από το σύλλογο των καθηγητών της Ιταλικής (βλέπε εδώ), δεν είναι που σε κάποια διαμερίσματα της χώρας ακόμη και λόγω τουρισμού, όπως στα Επτάνησα, είναι καλό να ξέρουν οι νέοι άνθρωποι Ιταλικά, δεν είναι που οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων τρίβουν τα χέρια τους αλλά είναι και κάτι ακόμη, και γι αυτό δεν πρέπει να υπάρχει όμοιό του στον κόσμο: Το Υπουργείο όχι μόνον αδιαφορεί την Τρίτη χρονιά για τα παιδιά που έκαναν στις δυο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου κάποια από τις καταργούμενες γλώσσες αλλά όταν τώρα θα πάνε στην Τρίτη τάξη τα προτρέπει να κάνουν χρήση ενός νόμου. Το Προεδρικό Διάταγμα 188/1982, που τους δίνει το δικαίωμα να περιφέρονται έξω στην αυλή και να είναι σε διάλειμμα, όταν οι άλλοι θα κάνουν μια από τις ευνοημένες ξένες γλώσσες. Ή αν δεν θέλουν, μπορούν να αλλάξουν σχολείο (και με τις ευλογίες του κ. Υφυπουργού). Τώρα πόσο λογικά φαίνονται όλα αυτά, μαζί με το ότι για το 2011-12 οι ίδιοι άνθρωποι καθόρισαν να εισαχθούν στο τμήμα των Ισπανικών 100 άτομα ας μας το πει ο κ. Π. που μάλλον έχει ανοίξει πόλεμο με τη Λογική. Προσθέστε σε αυτά και το ότι θέλησαν να καταργήσουν στο νέο Λύκειο την Πληροφορική με το εκπληκτικής ομορφιάς επιχείρημα πως οι μαθητές ξέρουν ήδη τα όσα θα τους έλεγε ο καθηγητής. (έτσι παρακινούμαστε να σκεφθούμε ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ και μάθημα σεξουαλικής αγωγής στο Λύκειο αφού οι μαθητές μάλλον θα ξέρουν ήδη τα όσα θα τους δίδασκε π.χ. μια καθηγήτρια).

Βέβαια το να στύψουμε το μυαλό μας να βρούμε πιο φθηνές λύσεις για τα διάφορα προβλήματα, να γίνει προσπάθεια για σεμινάρια αλληλοδιδασκαλίας, από εκπαιδευτικούς που θα γνωρίζουν καλά κάποια πράγματα ή να φτιαχτεί και να μοιραστεί υλικό επιμόρφωσης μέσω του Διαδικτύου με κάτι τέτοια ούτε που ασχολούμεθα.

protagon.gr