ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Ημερίδα για το Κυπριακό

Φωτογραφία: © Γιάννης Νησιώτης.
Λευκωσία: Έκκληση στα δύο μεγάλα κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ για κοινή πορεία στο Κυπριακό, απηύθυναν το απόγευμα σε Ημερίδα για το Κυπριακό, που διοργανώθηκε στη Δημοσιογραφική Εστία στη Λευκωσία, οι αρχηγοί των πέντε κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου, ΔΗΚΟ – ΕΔΕΚ – Συμμαχία Πολιτών – Αλληλεγγύη και Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών.

Σε ομιλία του, ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος είπε πως «η σημερινή εκδήλωση δεν είναι μια αντιπολιτευτική συνεύρεση. Δεν είναι μια ευκαιριακή σύμπραξη, αλλά στηρίζεται σε καθαρές διαχρονικές θέσεις”.

Ο στόχος όλων μας, συνέχισε, είναι η διατήρηση και συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η σωστή λύση του Κυπριακού, ενώ απηύθυνε έκκληση προς τις ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, “να πάψουν να υπονομεύουν και να υποσκάπτουν την Κυπριακή Δημοκρατία και να οδηγούν το λαό στη διχόνοια, σε μια προσπάθεια δικαίωσης τους για το 2004, χρησιμοποιώντας, είτε εκφοβισμό, είτε εξαπάτηση”.

«Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο της εξαπάτησης, ακούμε για τα “οικονομικά οφέλη της λύσης”. Ακούμε», είπε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, «αυτούς που μας χρεοκόπησαν από τη μία και αυτούς που μας κούρεψαν από την άλλη, να μας διαβεβαιώνουν ότι με τη λύση θα ‘‘…θα τρώμε με χρυσά κουτάλια’’».

«Εμείς, οι Ε/κ, θα ξεκινήσουμε με ένα χρέος €17 δις, το οποίο έχουμε συσσωρεύσει μερικώς και λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής της Τουρκίας και το οποίο θα πρέπει να το αποπληρώσουμε μόνοι μας. Οι Τ/κ αντίθετα θα ξεκινούν την επομένη της λύσης με μηδενικό χρέος, επειδή θα τους το χαρίσει η Τουρκία. Θα μπορούν, μεταξύ άλλων, να δανείζονται με χαμηλότερα επιτόκια από εμάς και επιπλέον θα έχουν και τις διακρατικές συμφωνίες εμπορίου και χρηματοδότησης με την Τουρκία, μέσω των οποίων η Τουρκία πιθανώς να προσφέρει οικονομική ενίσχυση”.

Στη συνέχεια, οι Ε/κ πρόσφυγες και ιδιοκτήτες, είπε, θα πρέπει να δωρίσουν πάνω από 1.000.000 περιουσίες και ακίνητα στους Τ/κ – το 29% των ακίνητων περιουσιών στη Κύπρο.

Αυτές οι περιουσίες, σημείωσε, θα αυξηθούν σε αξία μετά τη λύση, επειδή θα μπορούν πλέον να διατεθούν ελεύθερα, ενώ οι περιουσίες μας στις ελεύθερες περιοχές θα μειωθούν σε αξία, λόγω της αυξημένης προσφοράς. Παράλληλα εμείς, πρόσθεσε, θα πρέπει να βρούμε μερικά δισεκατομμύρια σε αποζημιώσεις για να πληρώσουμε τους Ε/κ ιδιοκτήτες και πρόσφυγες.

«Και μετά από όλα αυτά, θα πρέπει επιπρόσθετα να δίνουμε €200 εκ. το χρόνο στους Τ/κ, για να καλύπτουμε το έλλειμμα τους και για να βοηθήσουμε την ‘‘ανάπτυξη’’ τους. Δεν ξέρω αν θα έχουμε μια ‘‘έκρηξη της οικονομίας’’, αλλά σίγουρα θα έχουμε την έκρηξη των Ε/κ με αυτά τα δεδομένα. Ήταν δύσκολο, αλλά κατάφεραν και πέτυχαν τη μόνη συμφωνία στο κόσμο, που είναι χειρότερη από το κούρεμα», είπε ο κ. Παπαδόπουλος.

Αναφερόμενος στο θέμα των αποζημιώσεων, ο κ. Παπαδόπουλος εκτίμησε ότι 2 στους 3 πρόσφυγες δεν θα δικαιούνται να επιστρέψουν λόγω των γνωστών εξαιρέσεων.

«Αυτόματα περίπου 1.000.000 περιουσίες θα παραμείνουν υπό τ/κ διοίκηση στη τ/κ πολιτεία και θα μετατραπούν σε ‘‘διαφιλονικούμενες περιουσίες’’. Και οφείλουμε να ρωτήσουμε: Πού θα βρούμε τα χρήματα για αποζημιώσεις για πάνω από 1.000.000 περιουσίες και ακίνητα;», διερωτήθηκε ο κ. Παπαδόπουλος.

Αναφερόμενος στο θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, είπε πως «δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει με την ΑΟΖ μας. Στο εδαφικό περιλαμβάνονται οι ακτογραμμές, αλλά όχι η θάλασσα. Σήμερα, η Τουρκία αμφισβητεί και διεκδικεί κοντά στο 45% της ΑΟΖ μας, για την ίδια και όχι για τους Τ/κ. Μέσα σε αυτή τη διεκδίκηση βρίσκεται π.χ. και το τεμάχιο 6 για το οποίο οι εταιρείες Noble και ENI έχουν υποβάλει προσφορές για έρευνες. Δεν γνωρίζουμε αν μετά την λύση θα χάσουμε σχεδόν τη μισή ΑΟΖ μας».
Σε ομιλία του ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος είπε ότι οι στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας, ήδη από τη δεκαετία του 1950, όπως συντάχθηκαν από τον Νιχάτ Ερίμ, είχαν ως βασική θέση τον πληθυσμιακό διαχωρισμό του νησιού στη βάση της εθνοτικής και θρησκευτικής προέλευσης.

Με βάση αυτό το στόχο, σημείωσε, οργανώθηκε με καθοδήγηση και επίβλεψη της Άγκυρας, η τ/κ τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ, προετοιμάσθηκε και προκλήθηκε η τουρκοανταρσία το Δεκέμβριο του 1963. Επίσημα οι τουρκικές θέσεις υποβλήθηκαν για πρώτη φορά το 1965 στον πρώτο μεσολαβητή του ΟΗΕ για την Κύπρο Γκάλο Πλάζα.

Οι θέσεις αυτές, συνέχισε, συνοψίζονται στο γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων υπό ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης. Ο ίδιος ο Γκάλο Πλάζα, σχολιάζοντας τις τουρκικές θέσεις αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα, ότι η ομοσπονδία με γεωγραφικό διαχωρισμό συνεπάγεται οικονομική και κοινωνική εξάρθρωση και η κατάσταση αυτή θα αποτελεί διαρκή αν όχι μόνιμη αιτία αντιπαράθεσης.

“Η Ομοσπονδία με γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων, δηλαδή Διζωνική, η οποία είχε προταθεί από την τουρκική κυβέρνηση προς την ελληνική στρατιωτική χούντα στις συνομιλίες του Έβρου (9-10/09/1967) προνοούσε το διαχωρισμό του νησιού σε ελληνική και τουρκική επαρχία. Η καθεμιά επαρχία να έχει εσωτερική αυτονομία, νομοθετική, διοικητική και δικαστική εξουσία”, πρόσθεσε.

Για πρώτη φορά, είπε, επίσημα η έννοια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) έγινε αποδεκτή από το Εθνικό Συμβούλιο (με διαφωνία της ΕΔΕΚ) τον Ιούνιο του 1989 και στη συνέχεια εμφανίσθηκε στην έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ Πέρεζ Ντε Γκουεγιάρ τον Ιούλιο του 1989. Στην ουσία η τουρκική επιδίωξη έγινε και επίσημα αποδεκτή, δυστυχώς με την συγκατάθεση της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η τουρκική επεκτατική πολιτική σε βάρος της Κύπρου σταδιοποιείται είπε ως εξής: Κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, Λύση ΔΔΟ δια μέσω της οποίας: Να κατοχυρώσουν κυριαρχικά δικαιώματα, να νομιμοποιήσουν ιδιοκτησιακά τουλάχιστον το 28-30% του εδάφους, να νομιμοποιήσουν τον τουρκικό πληθυσμό περιλαμβανομένων των εποίκων σε ποσοστό πέραν του 30% και να ελέγχουν τη λειτουργία του κράτους και να καθορίζουν τις αποφάσεις του.

“Τη στιγμή που θα κρίνουν ως κατάλληλη να δημιουργήσουν κρίση με στόχο είτε την προσάρτηση ολόκληρης της Κύπρου στην τουρκική επικράτεια, είτε, εάν αυτό δεν είναι δυνατό, τη νόμιμη ανακήρυξη του τουρκικού κράτους στην Κύπρο”, πρόσθεσε.

Η υποβολή του σχεδίου Ανάν, είπε ο κ. Σιζόπουλος, έχει επιβεβαιώσει κατά τον καλύτερο τρόπο πώς επιχειρείται να εφαρμοσθεί η ΔΔΟ. Ο λαός την έχει απορρίψει με συντριπτική πλειοψηφία. Οφείλουμε να σεβαστούμε τη λαϊκή ετυμηγορία, πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που αυτή αποτελεί το προτελευταίο στάδιο υλοποίησης του τουρκικού στόχου για επανάκτηση της Κύπρου.

Σε ομιλία του, ο Πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών Γιώργος Λιλλήκας – που διάβασε ο Εκπρόσωπος Τύπου Αλέξανδρος Μιχαηλίδης – είπε ότι η λειτουργικότητα ενός Κράτους, η βιωσιμότητα του, πολύ περισσότερο, σε βάθος χρόνου, εξαρτώνται από μια σειρά παραμέτρων και βασικών αρχών.

Το νέο κρατικό μόρφωμα, ανέφερε, θα έχει χαρακτήρα Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολίτευμα Προεδρικής Δημοκρατίας, με Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο. Το Υπουργικό Συμβούλιο θα αποτελείται από 11 Υπουργούς εκ των οποίων οι 7 θα είναι Ελληνοκύπριοι και οι 4 Τουρκοκύπριοι. Η τουρκική πλευρά απαιτεί όπως υπάρχει εκ περιτροπής Προεδρία.

Η Νομοθετική εξουσία, συνέχισε, θα ασκείται από δυο Σώματα: τη Βουλή και τη Γερουσία. Στη Δικαιοσύνη, το μόνο Ομοσπονδιακό Όργανο, το Ανώτατο Δικαστήριο θα συνθέτουν 6 δικαστές (3 ανά κοινότητα).

Στις Ανεξάρτητες Αρχές και Θεσμούς, όπως το ΔΣ της Κεντρικής Τράπεζας, η ΕΔΥ, ΡΑΕΚ κ.λπ., θα υπάρχει ίση αριθμητική εκπροσώπηση.

Είναι ξεκάθαρο, σημείωσε, πως στις πλείστες των περιπτώσεων το βασικό κριτήριο επιλογής και διορισμού δεν θα είναι η αξία και τα προσόντα, αλλά η εθνική καταγωγή.

Στο Υπουργικό Συμβούλιο ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος, πρόσθεσε, θα διαθέτουν το δικαίωμα άσκησης βέτο σε μια σειρά από τομείς. Γενικός κανόνας είναι ότι καμία πλειοψηφία δεν θα είναι αρκετή, για να ληφθεί μια απόφαση, αν σε αυτή δεν περιλαμβάνεται και μια τουλάχιστον ψήφος Τουρκοκύπριου υπουργού.

Εξόφθαλμα, σημείωσε, αυτές οι διαδικασίες λήψης απόφασης παραβιάζουν τη δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας εισάγοντας στοιχεία εθνοτικής διάκρισης.

“Τόσο στο υπουργικό συμβούλιο όσο και στη Γερουσία, στην περίπτωση αδιεξόδου θα συστήνεται μια Επιτροπή στην οποία θα μετέχουν ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος και δυο υπουργοί, ή δυο Γερουσιαστές, ένας από κάθε κοινότητα. Αν αυτή η Επιτροπή ίσης εκπροσώπησης δεν μπορέσει να πάρει απόφαση τότε η απόφαση θα λαμβάνεται με κλήρο. Στην περίπτωση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην περίπτωση ισοψηφίας θα επιλέγεται δια κλήρωσης ένας Ευρωπαίος δικαστής”, πρόσθεσε.

Και επειδή, είπε, συνεχώς δεχόμαστε επιθέσεις ότι δεν προτείνουμε απλά απορρίπτουμε, θέλω να κλείσω με αυτό: “Μετεξέλιξη του κράτους μπορεί να γίνει μόνο μέσα από Συντακτική Διαδικασία με τροποποίηση του υφιστάμενου μόνου αναγνωρισμένου συντάγματος στην Κύπρο. Όλα τα άλλα που επιχειρούνται τώρα με τη συμφωνία της 1/12/2016 είναι ανεπιστρεπτί επικίνδυνα. Τροποποίηση λοιπόν του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας στη βάση του Κοινοτικού Κεκτημένου (ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατικές ελευθερίες για όλους, ένας άνθρωπος μια ψήφος)”, συμπλήρωσε.


Από την πλευρά της, η Πρόεδρος του Κινήματος Αλληλεγγύη Ελένη Θεοχάρους ανέφερε ότι καμιά νέα Συνθήκη Ασφαλείας που θα περιλαμβάνει και εγγυητικά δικαιώματα, δεν είναι συμβατή με σε όσα οι Συνθήκες της ΕΕ και το Κοινοτικό Κεκτημένο διαλαμβάνουν.

Είπε ότι παρά το γεγονός ότι με βάση το άρθρο 351, παράγραφος 2, των Συνθηκών, ισχύουν όλες οι συμφωνίες που υπογράφονται πριν από την ένταξη, εφόσον δεν συγκρούονται με τις αρχές και της αξίες της ΕΕ και με το σύνολο του κοινοτικού κεκτημένου, στην περίπτωση της Κύπρου ουδείς έθεσε ποτέ το ερώτημα εάν οι ίδιες οι Συνθήκες Εγγύησης του 60 ισχύουν μετά την ένταξη στην Ε.Ε.

Διερωτήθηκε μάλιστα πώς είναι δυνατόν να ενσωματωθεί στις συνθήκες της ΕΕ μια νέα Συνθήκη Ασφαλείας ή Εγγυήσεων για την Κύπρο.

Η κ. Θεοχάρους ανέφερε ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μπορεί να πάει στη Γενεύη θωρακισμένος με την πανοπλία της ΕΕ, ώστε κανένα εγγυητικό δικαίωμα να μην γίνει δεκτό, και κανένας Τούρκος στρατιώτης να μην μπορεί να μείνει στην Κύπρο. «Καμιά λοιπόν υποχώρηση δεν μπορεί να γίνει στη Γενεύη, αρκετές έκανε ο Πρόεδρος και μάλιστα εν αγνοία μας», σημείωσε η Πρόεδρος της Αλληλεγγύης.

Είπε ότι «η ανεπάρκεια της Κυπριακής Πολιτείας, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ουδέποτε ετέθη εντός της ΕΕ το Κυπριακό, ως ζήτημα στρατιωτικής επίθεσης και κατοχής, ουδέποτε ζητήθηκε η ενεργοποίηση των σχετικών προνοιών του νομικού πλαισίου της ΕΕ, ενώ αυτό το νομικό πλαίσιο θα μπορούσε να αποτελέσει, ισχυρή εναλλακτική επιλογή για την άσκηση πιέσεων και την πρόκληση κόστους επί της Τουρκίας, μέσα στην ΕΕ, στα πλαίσια προσπάθειας για τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Η κ. Θεοχάρους ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «στην πραγματικότητα, η Τουρκία με νομικές και πολιτικές της κινήσεις, επιδιώκει να ελέγχει το σύνολο των τομέων της οικονομίας με τα μεγαθήρια που διαθέτει, από το χώρο των τηλεπικοινωνιών ως το χώρο των εργοληπτικών εταιρειών και της ενέργειας».

«Η μικρή αγορά ολόκληρης της Κύπρου θα είναι», όπως είπε, «εύκολη ανταγωνιστική λεία για τις τουρκικές εταιρείες ή τις θυγατρικές τους, ακόμη και αν δεν επιτύχει η Άγκυρα όλα όσα διεκδικεί».

«Ακόμη και αν δεν πετύχει η Άγκυρα προνομιακό καθεστώς κράτους μέλους, από πολιτικής άποψης ποιος θα τολμήσει να αποκλείσει τις όποιες τουρκικές εταιρείες, όταν μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αφορμή κρίσης και απειλή σε βάρος της βιωσιμότητας του νέου πολιτειακού συστήματος;» διερωτήθηκε η κυρία Θεοχάρους.


Στην ομιλία του, ο Πρόεδρος του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών Γιώργος Περδίκης είπε ότι "αυτό που επικράτησε να λέγεται «Περιουσιακό» στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα συνεχών υποχωρήσεων των Ελληνοκυπρίων από τη βασική αρχή που αφορά το δικαίωμα της επιστροφής όλων των εκτοπισμένων στα σπίτια και τις περιουσίες τους, όπως αυτή καθορίζεται από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

Τις τελευταίες δεκαετίες, συνέχισε, η επανεγκατάσταση των προσφύγων και η αποκατάσταση των νόμιμων ιδιοκτητών περιουσιών στα κατεχόμενα, έχει μετατραπεί από αναφαίρετο και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα σε ένα πολιτικό ζήτημα με πολλές περίπλοκες πτυχές, τεχνικές λεπτομέρειες, νομικές διατάξεις και δισεπίλυτα ζητήματα.

Επί της εποχής του Ντενκτάς, σημείωσε, η πάγια θέση των Τουρκοκυπρίων ήταν ότι το «περιουσιακό» θα λυθεί με αποζημίωση των περιουσιών των Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων και ιδιοκτητών γης στις κατεχόμενες περιοχές. Από την άλλη, ανέφερε, οι Ελληνοκύπριοι ζητούσαν να κατοχυρωθεί το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και της επιστροφής όλων των προσφύγων. Με τα χρόνια και τις αλλεπάλληλες υποχωρήσεις η βασική θέση αρχών έχει ξεθωριάσει και γίνονται πλέον αποδεκτές σειρά από παραδοχές.

Τελικά, είπε, η «επιστροφή των προσφύγων στις εστίες και τις περιουσίες τους» μετατράπηκε σε ένα πολιτικό θέμα με τον τίτλο «περιουσιακό» (property).

Πηγή: philenews/ ΚΥΠΕ