ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Το Ισραήλ, αντί να συσπειρώνει τις αντίπαλες παρατάξεις, συντελεί στην αποξένωσή τους
Την ώρα που η οργάνωση AIPAC, με αποστολή την προώθηση των αμερικανο-ισραηλινών σχέσεων, απασχολεί τη δημοσιότητα χάρη στην ομιλία που παρέθεσε εκεί ο πρόεδρος Ομπάμα, ανησυχητικά σημάδια επικείμενου σχίσματος παρατηρούνται στις κατά τόπους εβραϊκές οργανώσεις των ΗΠΑ. Διαψεύδοντας όσους θεωρούν το εβραϊκό στοιχείο των ΗΠΑ ταγμένο πίσω από τα συμφέροντα του ισραηλινού κράτους, οι εβραϊκές οργανώσεις στις ΗΠΑ διακρίνονται για τις έντονες πολιτικές διαφωνίες τους και την εκλεκτική στήριξη που προσφέρουν στο εβραϊκό κράτος. Η ίδρυση της Επιτροπής Εβραιο-Αμερικανικών Θεμάτων της Ιντιάνας (JAACI) πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στα ΜΜΕ της χώρας. Η νέα οργάνωση, όμως, μπορεί να αποτελεί τον προάγγελο διευρυνόμενου χάσματος στο εσωτερικό της εβραϊκής κοινότητας των ΗΠΑ.


Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει το άρθρο του συγγραφέα Τζόναθαν Ρόζενμπλουμ, στην εφημερίδα «Jerusalem Post», που διαπιστώνει ότι το σύγχρονο Ισραήλ, αντί να συσπειρώνει τις αντιμαχόμενες παρατάξεις του εβραϊσμού, συντελεί στην αποξένωσή τους.

Η JAACI ιδρύθηκε σε μία προσπάθεια περιορισμού της ισχύος του τοπικού Συμβουλίου Εβραϊκών Κοινωνικών Σχέσεων (JCRC), που απέφυγε να εντάξει στο καταστατικό του το άρθρο που ορίζει ότι η οργάνωση είναι αφιερωμένη στην ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ. Οπως και πολλά άλλα συμβούλια JCRC στις ΗΠΑ, αυτό της Ιντιάνας έδινε έμφαση σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης, ενώ συμμετείχαν και προβεβλημένες «φιλο-παλαιστινιακές φωνές». Η JAACI, αντίθετα, στηρίζει συντηρητικές πολιτικές πρωτοβουλίες, επαναδιατυπώνοντας την αμέριστη στήριξη των ΗΠΑ προς το κράτος του Ισραήλ.

Δείγμα αντίδρασης
Το σχίσμα των εβραϊκών οργανώσεων της Ιντιάνας αποτελεί το πρώτο δείγμα αντίδρασης στην παθητική στάση πολλών παραδοσιακών εβραϊκών οργανώσεων. Η εβραϊκή Ομοσπονδία της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, αντιμετωπίζει επικρίσεις για δωρεά 1 εκατ. δολαρίων που προσέφερε στο ίδρυμα του Τζορτζ Σόρος με στόχο τη δημοσίευση αρνητικού άρθρου κατά του δημοσιογράφου-σχολιαστή Γκλεν Μπεκ. Ο Μπεκ, όμως, είναι ένας από τους πιο πιστούς υποστηρικτές της ισραηλινής πολιτικής. Η εβραϊκή ομοσπονδία της Ουάσιγκτον χρηματοδοτεί την αντι-ισραηλινή θεατρική ομάδα «Αμόνγκ», που ανέβασε πρόσφατα θεατρικό έργο, στο οποίο οι Ισραηλινοί συγκρίνονται με τους ναζί. Η Ομοσπονδία της κομητείας Οραντζ στην Καλιφόρνια συμμετέχει στην «Πρωτοβουλία της Ελιάς», με στόχο τη διοργάνωση κοινών ομιλιών Παλαιστινίων και Ισραηλινών, που διαφωνούν με την ισραηλινή πολιτική.

Ισως η πιο αμφιλεγόμενη κίνηση να είναι ο διορισμός του Ρίτσαρντ Τζέικομπς ως επικεφαλής της Ενωσης Μεταρρυθμιστικού Ιουδαϊσμού, που εκπροσωπεί το μεγαλύτερο ποσοστό Εβραίων των ΗΠΑ. Ο κ. Τζέικομπς, όμως, υπηρέτησε στο διοικητικό συμβούλιο της αριστερής εβραϊκής οργάνωσης J Street, που αντιτίθεται στην επιβολή κυρώσεων κατά του Ιράν και κάλεσε τον πρόεδρο Ομπάμα να μην ασκήσει βέτο σε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που καταδίκαζε τους εβραϊκούς εποικισμούς στα Κατεχόμενα.

Στα πανεπιστήμια
Η αποτυχία των παραδοσιακών εβραϊκών οργανώσεων να προσφέρουν πολιτική κάλυψη και να εμπνεύσουν τους Εβραίους των ΗΠΑ είναι εμφανής στον πανεπιστημιακό χώρο. Δραστήριες αποδεικνύονται μικρότερες οργανώσεις, όπως η CAMERA, αφιερωμένη στην προώθηση φιλικών προς το Ισραήλ ομιλητών.

Από την πλευρά τους, μεμονωμένοι Εβραίοι φοιτητές στρέφονται δικαστικά κατά των πανεπιστημιακών τους ιδρυμάτων, απαιτώντας από αυτά να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τον αντισημιτισμό. Στην αγωγή της κατά του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ, η λέκτορας Τάμι Ρόζμαν-Μπέντζαμιν υποστήριξε ότι το ίδρυμα «επέτρεψε την καλλιέργεια αντι-ισραηλινού, αντι-σιωνιστικού και αντι-εβραϊκού κλίματος».

Οι ισχυρισμοί του αρθρογράφου της «Jerusalem Post» αποκαλύπτουν την αγωνία των συντηρητικών Εβραίων των ΗΠΑ, που ταυτίζουν την πολιτική τους υπόσταση με τη συνήθως άκριτη στήριξη του κράτους του Ισραήλ, ακόμη και στις χειρότερες στιγμές του. Ο διχασμός που παρατηρεί ο αρθρογράφος στις εβραϊκές οργανώσεις πηγάζει από την όψιμη πολιτική συνειδητοποίηση της νέας γενιάς Αμερικανο-εβραίων, απαλλαγμένης από τα ιδεολογικά σιωνιστικά βάρη του παρελθόντος και την πεποίθηση ότι οποιαδήποτε κριτική του εβραϊκού κράτους αποτελεί υπαρκτή απειλή για την επιβίωσή του.

AIPAC, το πανίσχυρο φιλο-ισραηλινό λόμπι
Η AIPAC (αμερικανο-ισραηλινή Επιτροπή Δημόσιων Θεμάτων), θεωρείται η ισχυρότερη οργάνωση προώθησης συμφερόντων στην Ουάσιγκτον.

Το 1992, ο τότε πρόεδρός της Ντέιβιντ Στάνιερ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση όταν αποκαλύφθηκαν οι κομπασμοί του για τον ρόλο που είχε παίξει στην εξασφάλιση βοήθειας για το Ισραήλ.

«Συναντήθηκα με τον ΥΠΕΞ Τζέιμς Μπέικερ και κανόνισα συμφωνία μαζί του. Εξασφάλισα 3 δισ. δολάρια για το Ισραήλ. Ξέρεις ότι αναζητούν την εβραϊκή ψήφο με αγωνία και τους είπα ακριβώς ό,τι ήθελαν να ακούσουν. Εκτός από τα 10 δισ. σε δανειακές εγγυήσεις, έχουμε 3 δισ. σε απευθείας οικονομική και αμυντική βοήθεια, αλλά και ένα ακόμη δισεκατομμύριο σε διάφορα ”καλούδια” για τα οποία κανείς δεν έχει μάθει ακόμα». Την επιβαρυντική αυτή συζήτηση είχε καταγράψει με μαγνητόφωνο ο Νεοϋορκέζος κτηματομεσίτης Χάιμ Κατς, που δικαιολόγησε την πράξη του λέγοντας: «Ως Εβραίος ανησυχώ όταν μία μικρή ομάδα ανθρώπων αποκτά υπερβολική εξουσία. Κάτι τέτοιο πλήττει τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων και των Εβραίων. Αν ο Ντέιβιντ Στάινερ θέλει να μιλήσει για τη μνημειώδη επιρροή της AIPAC, το κοινό θα πρέπει να ακούσει τα ακριβή του λόγια».

Ο Στάινερ ισχυριζόταν επίσης ότι βρισκόταν σε συνομιλίες με την κυβέρνηση Κλίντον, που δεν είχε ακόμη ορκιστεί, σχετικά με τον διορισμό Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας και γραμματέα της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας. Ο Στάινερ είχε πει ότι η AIPAC «διαθέτει μία ντουζίνα ανθρώπους της στην προεκλογική εκστρατεία του Κλίντον, στα αρχηγεία της στο Λιτλ Ροκ του Αρκάνσας και όλοι τους θα αναλάβουν σημαντικές θέσεις».

Η AIPAC βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, μετά τη δημοσίευση βιβλίου Αμερικανών πανεπιστημιακών που χαρακτήρισαν την οργάνωση τροχοπέδη των αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή.
http://news.kathimerini.gr

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/05/blog-post_3471.html