ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

του Jacques Bendelac (Δημοσίευση στο Israel Valley)

Ιερουσαλήμ. Οι Παλαιστίνιοι διεκδικούν την πολιτική ανεξαρτησία τους, η Αίγυπτος είναι αντιμέτωπη με μια λαϊκή επανάσταση, η Τουρκία μειώνει τις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, η Ιορδανία δημοσιοποιεί την υποστήριξή της για τις παλαιστινιακές αξιώσεις. Ενώ η αμερικανική επιρροή στην περιοχή ξεθωριάζει, η αποδυνάμωση της ζώνης του ευρώ κινδυνεύει να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο μέσω του διεθνούς εμπορίου.



Με λίγα λόγια, το Ισραήλ βρίσκεται στη περιφερειακή καταιγίδα που απειλεί να αποδυναμώσει την οικονομία του.
Το νέο εβραϊκό έτος 5772 ανοίγει έτσι με μια νέα περιφερειακή τάξη όπου η συνεργασία θα δώσει τη θέση της στην αντιπαράθεση.


Παλαιστινιακά εδάφη. Εάν και η τρίτη ιντιφάντα δεν θα πραγματοποιηθεί, η πολιτική αστάθεια που θα ακολουθήσει τις ομιλίες στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ δεν θα είναι καλή ούτε για το τουρισμό ούτε για το εμπόριο ούτε για τις μπίζνες. Η οικονομική ανάκαμψη στη παλαιστινιακή επικράτεια μπορεί ίσως να πείσει τους Παλαιστίνιους να φρενάρουν, έστω και προσωρινά, την επιθυμία τους για πολιτική ανεξαρτησία.

Και οι ισραηλινές απειλές να κλείσουν την «οικονομική βρύση» (μεταβίβαση φόρων, κυκλοφορία ανθρώπων και αγαθών) φαίνεται να είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα: η επιχειρηματική κοινότητα ασκεί πίεση στους ηγέτες της Ραμάλα να αποφύγουν συγκρούσεις που θα ήταν μοιραίες για την οικονομική απογείωση της Δυτικής Όχθης.

Ωστόσο, η νέα έκρηξη βίας δεν θα επηρεάσει μόνο την παλαιστινιακή οικονομία. Και η ισραηλινή οικονομία θα πληρώσει το τίμημα, δεδομένου ότι τα παλαιστινιακά εδάφη είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Ισραήλ. Η κύρια απειλή για την ισραηλινή οικονομία θα έρθει επίσης από την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, τη μείωση στον τουρισμό, την αποχώρηση των ξένων επενδύσεων και το μποϊκοτάζ των ισραηλινών προϊόντων.


Αίγυπτος. Η ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ του Ισραήλ και της Αίγυπτου δεν έκανε ποτέ δυνατή την απογείωση της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών και το δυνητικό δυναμικό της αγοράς παραμένει ανεκμετάλλευτο. Το 2010, το διμερές εμπόριο (σύνολο εξαγωγών και εισαγωγών) ανήλθε σε 503 εκατομμύρια δολάρια, ήτοι 24% περισσότερο από ό, τι το 2009. Ωστόσο, το εμπόριο μειώθηκε το 2011: από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο, το διμερές εμπόριο ανήλθε σε μόνο 215 εκατομμύρια δολάρια, ήτοι 17% λιγότερο από πέρυσι.

Ελλείψει μιας σταθερής πολιτικής εξουσίας στο Κάιρο, το εμπόριο με το Ισραήλ θα εξακολουθήσει να εξαρτάται από την καλή θέληση ορισμένων Αιγύπτιων δημοσίων υπαλλήλων. Πέρα ​​από τις αιγυπτιακές παραδόσεις φυσικού αερίου που αναστάλθηκαν, οι προμήθειες του Ισραήλ προς την Αίγυπτο δεν είναι πολύ σημαντικές σε εθνικό επίπεδο. Πάντως, η Αίγυπτος αποτελεί μια σημαντική αγορά για είκοσι περίπου ισραηλινές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στους τομείς της χημείας (διυλιστήρια, Χημικά της Χάιφα, Dead Sea Works, κλπ..) και της κλωστοϋφαντουργίας (Delta, Carmel Olefins, Offis Textile, Tiv Textile Industries,, κ.λπ.).


Ιορδανία. Η συνεργασία με την Ιορδανία είναι σημαντική για το Ισραήλ, τόσο ως παράγοντας για την ειρήνη στην περιοχή, όσο και ως εμπορικό άνοιγμα προς τις χώρες της Άπω Ανατολής που μπορούν να μην έχουν διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ. Η σταθερότητα του Χασεμιτικού καθεστώτος στο Αμμάν είναι επομένως ένα σημαντικό ζήτημα για τους ηγέτες της Ιερουσαλήμ που φοβούνται ότι η πτώση του βασιλιά Αμπντουλάχ θα ενίσχυε τους Παλαιστίνιους οι οποίοι είναι η πλειοψηφία του πληθυσμού της Ιορδανίας.

Από την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης μεταξύ του Ισραήλ και της Ιορδανίας το 1994, το διμερές εμπόριο παρέμεινε πάντα σε χαμηλό επίπεδο: το 2010, το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών ανήλθε σε 280 εκατομμύρια δολάρια, ήτοι 7% λιγότερο από το 2009. Η αστάθεια του καθεστώτος στο Αμμάν αποτρέπει τις ισραηλινές επιχειρήσεις να αναπτύξουν τις αγορές τους προς την αγορά της Ιορδανίας: το 2010 υπήρχαν 260 ισραηλινές εταιρείες που εξήγαγαν τα προϊόντα τους στην Ιορδανία, ήτοι 17% λιγότερο από ό, τι το 2009. Αντιθέτως, κατά τους πρώτους επτά μήνες του 2011, το διμερές εμπόριο φαίνεται να έχει ανάκαμψη: ανήλθε σε 206 εκατομμύρια δολάρια, σημειώνοντας αύξηση 40% κατά την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους.

Τουρκία. Μετά από την απόρριψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να τον υποδεχθεί στους κόλπους της, ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει μάλλον αποφασίσει να ενισχύσει το ρόλο της Τουρκίας ως μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη, ακόμα και με κόστος την καταγγελία της συμμαχίας της με το Ισραήλ. Η αρχή ενός «ψυχρού πολέμου» με το Ισραήλ έχει ήδη οδηγήσει σε μείωση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Άγκυρας και της Ιερουσαλήμ και το πάγωμα της οικονομικής συνεργασίας, του στρατιωτικού τομέα συμπεριλαμβανομένου.

Προς το παρόν, το εμπόριο μεταξύ των ιδιωτικών επιχειρήσεων και των δύο χωρών δεν είναι υπό αμφισβήτηση, ακόμη και αν η πολιτική ατμόσφαιρα δεν είναι ιδιαίτερα καλή για τις επιχειρήσεις. Η Τουρκία παρέμεινε ο έκτος πελάτης του Ισραήλ το 2010: η τουρκική αγορά απορρόφησε 1,3 δισ. δολάρια ισραηλινών προϊόντων, ως επί το πλείστον χημικά και πετρελαϊκά προϊόντα (που αντιπροσωπεύουν το 70% των Ισραηλινών πωλήσεων στην Τουρκία). Κατά τους πρώτους επτά μήνες του 2011, το διμερές εμπόριο αυξήθηκε κατά 28% σε σχέση με την ίδια περίοδο για να φτάσει σε 2,4 δισ. δολάρια (1,1 δισ. ισραηλινές εξαγωγές προς την Τουρκία κατά 1,3 δισ. εισαγωγές). Παρ 'όλα αυτά, αν η Τουρκία πολλαπλασιάζει τις απειλές της κατά του Ισραήλ, οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών θα είναι οι πρώτες που θα υποφέρουν.


Jacques Bendelac (Ιερουσαλήμ)

Πηγή: IsraelValley

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/blog-post_5676.html