ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

της Ελίνας Γαληνού
Μέρες τώρα, το κλίμα στην κοινωνία είναι εκρηκτικό με την αγανάκτηση να ξεχειλίζει. Γνωρίζοντας όμως πια καλά, ότι η λαική γνώμη αγνοείται επιδεικτικά πλέον, δεν περιμένει κανείς αλλαγή στην τακτική της κυβέρνησης όσον αφορά τα απάνθρωπα και παράλογα μέτρα.
Η στάση ορισμένων βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος όμως κατά τις τελευταίες εβδομάδες, είχε ανεβάσει κάπως τις προσδοκίες μας. Λέγαμε μήπως αυτή τη φορά, δεν θα ξαναδούμε την Οπερα Μπούφα που είδαμε και στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου...

Παρ΄όλα αυτά, το ξανάδαμε το έργο για να το εμπεδώσουμε καλύτερα. Παραμονές της ψηφοφορίας του περιβόητου νομοσχεδίου και υπό την απειλή της οργισμένης τρόικα, πολλά είχαν ακουστεί. "Αυτή τη φορά δεν θα είναι το ίδιο με την άλλη. Τότε είχαμε τον βραχνά της Συμφωνίας των Βρυξελλών για το πακέτο διάσωσης και το Μεσοπρόθεσμο ήταν όρος απαράβατος. Τώρα όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά και πρέπει να είμαστε κοντά στην κοινωνία..." διαμηνούσαν οι βουλευτές. Οι τολμηρές φωνές που ακούστηκαν και η αποφασιστικότητα ορισμένων απ΄αυτούς να ορθώσουν ανάστημα προβάλοντας ανοιχτά τις διαφωνίες τους, μας έκαναν να αναθαρρήσουμε κάπως. "Λέτε να αντιδράσουν αυτή τη φορά; Λέτε να έφτασαν στο αμήν, ζώντας όλο αυτό το διάστημα τους προπηλακισμούς και τις βίαιες αντιδράσεις της κοινωνίας; Μήπως φοβήθηκαν ότι αν δεν αλλάξουν στάση, η πολιτική τους καριέρα τελειώνει οριστικά τώρα;" αναρωτιόνταν ο κάθε άνθρωπος που σκέφτεται φυσιολογικά..."Αφήστε να έρθει η βραδιά της ψηφοφορίας και βλέπουμε..." έλεγαν οι πιό επιφυλακτικοί.
Φυσικά, τώρα ξέρουμε ότι δικαιώθηκαν οι τελευταίοι ενώ οι πιό αισιόδοξοι έμειναν πάλι στα κρύα του λουτρού. Θα μου πείτε βέβαια, τι θα θέλαμε να γίνει τώρα; Να αντιδράσουν στο έπακρο οι βουλευτές και να ρίξουν την κυβέρνηση; Ηταν ώρα και στιγμή να έχουμε εκλογές με τέτοια φωτιά που έχουμε στο κεφάλι μας; Ναί, αλλά με το σκεπτικό αυτό και υπό τον τρόμο της χρεωκοπίας, το μαρτύριο της σταγόνας μπορεί να τραβήξει χρόνια φέρνοντας το χειρότερο αποτέλεσμα, δηλαδή την οριστική μας χρεωκοπία. Αν συνειδητοποιούν κάποιοι, ότι αυτή είναι η πραγματικότητα στην οποία έχουμε εγκλωβιστεί, θα το έβλεπαν διαφορετικά. Διότι αν τώρα, κάποιοι βουλευτές είχαν τηρήσει συνεπή στάση όσον αφορά τις αντιρρήσεις και επικρίσεις τους για την ανάδρομη πολιτική της κυβέρνησης, το ν/σ της εξαθλίωσής μας δεν θα είχε ψηφιστεί. Και τότε, θα έπρεπε να παρθούν αποφάσεις με δυνητικά πλέον κριτήρια τα οποία θα παρουσιάζονταν και στην τρόικα ως αμετάκλητα δεδομένα.
Δεν μπορούμε βέβαια να προεξοφλήσουμε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας, καθώς ούτε τα μέτρα λιτότητας γλιτώνουμε, ούτε από το Μνημόνιο απαλασσόμαστε προς το παρόν. Η χώρα έχει βαριές δεσμεύσεις και η ηγεσία της οφείλει να τηρήσει τα υποσχεθέντα. Εφ΄όσον όμως, ούτε η τρόικα είναι ευχαριστημένη από την απόδοση της ασκουμένης πολιτικής, ούτε βρίσκει καλή επαφή με τους συνομιλητές της, αυτό σημαίνει ότι ακολουθείται λάθος πορεία. Και αυτό, μας βυθίζει όλο και περισσότερο στο αδιέξοδο, πλήττοντας συνεχώς σκληρά την κοινωνία.
Αυτός ο προβληματισμός ελπίζαμε να κυριαρχήσει στην κοινοβουλευτική ομάδα της κυβέρνησης, στην χτεσινή ψηφοφορία. Ηταν καθήκον τους πατριωτικό και υποχρέωσή τους απέναντι στον ελληνικό λαό, να αναχαιτίσουν την εκτροπή της κυβέρνησης που ωθεί τη χώρα σε καταδικαστέο δρόμο. Αυτό θα ήταν για το καλό της πατρίδας και της κοινωνίας, που περιμένει από τους εκλεγμένους της αντιπροσώπους να υπερασπιστούν το Σύνταγμα, στο οποίο ορκίστηκαν. Δεν το έκαναν όμως, γιατί τελικά υπερίσχυσε η σωτηρία της ...βουλευτικής καρέκλας.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/blog-post_8592.html