ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλουρίδη*

ΕΥΤΥΧΩΣπου οι διεθνείς και τοπικές συγκυρίες, δηλαδή η σύγκρουση Τουρκίας - Ισραήλ και η εκών άκων συνεργασία του Προέδρου Χριστόφια, με το Ισραήλ κατόπιν της εξαγγελίας της Κυπριακής Α.Ο.Ζ. επί Προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου βοηθούν την Κύπρο τα μέγιστα, τούτη την κρίσιμη ώρα για μια σημαντική, ιστορικών διαστάσεων γεωπολιτική αναβάθμισή της και πραγματικής αναγνώρισης της γεωπολιτικής υπεραξίας του Κυπριακού χώρου.



Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει πως το Κυπριακό κράτος, σε αντίθεση με το Ελλαδικό, λειτουργεί, διεκπεραιώνει άψογα τις κρατικές υποθέσεις, ακόμη και αν η πολιτική ηγεσία της Μεγαλονήσου εμφανίζεται τραγικά ανίκανη να σχεδιάσει κινήσεις για το μέλλον του τόπου ενώ ταυτόχρονα, και μετά την τραγωδία στο Μαρί, είναι απολύτως απονομιμοποιημένη.

Παρά ταύτα λοιπόν, η Κύπρος προχωρά, στην ανάδειξη του πλούτου που βρίσκεται κάτω από τον βυθό της «Αφροδίτης», ενός πλούτου που προκαλεί εκ των πραγμάτων, όχι μόνο το διεθνές ενδιαφέρον αλλά και τη σύμπηξη συμμαχιών συμφερόντων, όπως πάντα συμβαίνει στη διεθνή πολιτική, γύρω από το Κυπριακό, πράγμα που σημαίνει και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης της Κυπριακής κυβέρνησης και της Κυπριακής Δημοκρατίας, έναντι της Τουρκίας και του κυρίου Έρογλου.

Είναι κάτι που οφείλει να καταλάβει η ελληνική πλευρά, Αθήνα και Λευκωσία, και να σχεδιάσουν την αξιοποίηση της νέας θέσης της Κύπρου, επ’ ωφελεία του Κυπριακού λαού στο σύνολο του, δηλαδή των Κυπρίων πολιτών, Ελλήνων και Τούρκων και όχι των δυο κοινοτήτων, όπως αφελώς διατυμπανίζει ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Η Κύπρος και η Ελλάδα, είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένες, προκειμένου να εξισορροπήσουν την Τουρκία, να προχωρήσουν σε μια ολοκληρωμένη, επίσημη και πολυεπίπεδα συγκροτημένη συνεργασία με το Ισραήλ.

Παράλληλα βεβαίως, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, οφείλει μετά την αποτυχημένη επίσκεψη Ερντογάν στο Κάιρο, να συναντηθεί με τη νέα ηγεσία της Αιγύπτου, και να τους εξηγήσει την Ελληνική στρατηγική για σταθερότητα και ασφάλεια στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.

Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια στιγμή, όχι μόνο ιστορική αλλά και σταυροδρόμι εξελίξεων, στις οποίες οφείλουμε να συμμετάσχουμε όχι ως ουραγοί και παρακολούθημά τους, αλλά ως δημιουργοί, δηλαδή συνδημιουργοί των εξελίξεων.

Η Κύπρος δέχτηκε εξ ουρανού... εκ βυθού της θαλάσσης! εν προκειμένω, ένα απρόσμενο δώρο που συνέπεσε με τη σύγκρουση Τουρκίας-Ισραήλ, στην οποία η Τουρκία κατά τρόπο καταρχάς ανεξήγητο, προχώρησε κινούμενη προφανώς στην αλαζονεία που καλλιεργεί η ηγεσία της τα τελευταία χρόνια, πράγματα που αποτελούν διαστάσεις και πτυχές που οφείλουμε να εντάξουμε στη νέα στρατηγική ή πιο σωστά στη στρατηγική που πρέπει επιτέλους να χαράξει η Λευκωσία με την Αθήνα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως διαπραγμάτευση σημαίνει «δίκαιο των ισοδυνάμων», πράγμα που μας υποχρεώνει να σκεφτούμε πώς θα αξιοποιήσουμε την ισχύ που αποκτούμε από τούδε και στο εξής, ώστε να διαπραγματευόμαστε από θέση ισχύος. Αυτό είναι το ένα ζήτημα, δηλαδή η χάραξη των τακτικών μας κινήσεων.

Πρέπει παράλληλα να επανατοποθετήσουμε το στρατηγικό μας στόχο, που θα πρέπει να εστιάζεται σε μια πρόταση τεσσάρων λέξεων. Δημοκρατία για ολόκληρη την Κύπρο. Αυτό δεν καταργεί τις κοινότητες, ούτε το δικαίωμά τους να έχουν πολιτιστική αυτονομία. Δεν μπορεί όμως οι κοινότητες να υπονομεύουν τη δημοκρατία και τις ελευθερίες του συνόλου, κάτι που θεωρείται δεδομένο σε όλη την Ευρώπη τα τελευταία τριακόσια χρόνια, δεν μπορεί ο ευρωπαϊκός πολιτικός πολιτισμός να παραβιάζεται στην Κύπρο.

* Ο Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης είναι Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 25/09/2011

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/blog-post_5958.html