ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Για ποιούς λόγους η ακολουθούμενη πολιτική από την Τουρκία δεν θα αποφέρει τα επιθυμητά για την Άγκυρα αποτελέσματα.


Για την ανάλυση της κατάστασης όπως διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, υπάρχουν δυο δεδομένα που δεν μπορούν να παραβλεφθούν.
Αφορούν αφενός την ανάγκη που έχει η Τουρκία να ακολουθήσει πολιτική ισλαμικού φονταμενταλισμού και αφετέρου την ανασφάλεια που νιώθει το Ισραήλ, το οποίο βρέθηκε να στηρίζεται στη γειτονιά του μόνον από την Κύπρο και την Ελλάδα (με ερωτηματικό ακόμη τη στάση της Αιγύπτου).


Η Τουρκία, προχωρεί σε ακραίες εκδηλώσεις, από την ώρα που έγινε αντιληπτό ότι δεν γίνεται αποδεκτή από τον δυτικό κόσμο. Η πόρτα της Ε.Ε. είναι κλειστή, αλλά και αν ακόμη ανοίξει, ο ρόλος της δεν θα είναι πρωταγωνιστικός όπως από μακρού χρόνου επιδιώκει, διότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τεθεί αρνητικά έναντί της και φυσικά θα συσπειρωθούν προκειμένου να μη της αφήνουν τον ηγετικό ρόλο που επιθυμεί.

Η στροφή της στον ισλαμισμό, και με ακραίες συμπεριφορές πολλές φορές, είναι σχεδιασμένη και γι’ αυτό η Τουρκία δημιουργεί αφορμές για ένταση, προκειμένου να πρωταγωνιστήσει σε λαούς που θα γίνει αποδεκτή. Και φυσικά, η καλύτερη τακτική για να το επιτύχει, είναι η ρήξη με το Ισραήλ. Και όσο πιο έντονη είναι, τόσο περισσότερο παραμερίζει το Ιράν, που διεκδικεί τον ίδιο ρόλο.

Να θυμηθούμε, ότι οι Τούρκοι διαμαρτυρήθηκαν στην κυβέρνηση της Κίνας για την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης των Ουϊγούρων, από τους οποίους κατάγονται. Το χαρτί του προστάτη του Ισλάμ της αποφέρει κέρδη, όπως έπραξε πρόσφατα με τη Σομαλία, αλλά ιδιαίτερα με τη Λιβύη, όπου η «κοιμωμένη» Ελλάδα, επέτρεψε στον κ. Νταβούτογλου να πείσει τους Λίβυους «εξεγερμένους» να μη οριοθετήσουν με την Ελλάδα την ΑΟΖ.

Το πρόβλημα είναι ότι, απλώνει τα πόδια της έξω από το πάπλωμα. Ίσως ο θρησκευτικός φανατισμός (όπως και κάθε φανατισμός) δεν επιτρέπει τη νηφάλια σκέψη. Ίσως, πάλι, ενεργεί υπό το κράτος εκνευρισμού, λόγω του ότι δεν σημείωσε καμιά πρόοδο η πολιτική της «μηδενικής έντασης» με τους γείτονές της. Ούτε καν με το τουρκόφωνο Αζερμπαϊτζάν, το οποίο δεν επιτρέπει την προβολή τουρκικών τηλεοπτικών σειρών, διότι η χώρα αυτή θέτει στο περιθώριο τις μαντιλοφορούσες μουσουλμάνες!

Αυτήν τη φορά οι εκβιασμοί της -που μόνον από την Ελλάδα λαμβάνονται υπόψη- δεν μπορούν να έχουν ευνοϊκά γι’ αυτήν αποτελέσματα. Απείλησε ότι θα ενισχύσει το στόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο, για να μη επιτρέψει στο Ισραήλ να αυθαιρετεί. Αλλά, για να το πράξει αυτό, θα πρέπει να μεταφέρει πλοία από το Αιγαίο, όπου ήδη δεν έχει υπεροχή (και με τους ανώτατους αξιωματικούς στη φυλακή).

Ως προς την οικονομική της ευμάρεια, η στήλη εδώ και πολύ καιρό με στοιχεία που παραθέτει, αποδεικνύει ότι πρόκειται για «φούσκα» ίδια μ’ αυτήν που βιώσαμε κι εμείς και φθάσαμε ως εδώ. Μιλούν για «οικονομικό θαύμα», και μάλιστα ο κ. Α. Σαμαράς συνέστησε στην κυβέρνηση να ακολουθήσει την πολιτική Ερντογάν για να έχουμε και εμείς βελτίωση στα οικονομικά μας.

Να μου επιτραπεί να διαφωνήσω με αυτήν την τοποθέτηση -όχι μόνο για τους παραπάνω λόγους περί «φούσκας»- αλλά κυρίως διότι η ανάγκη του ΝΑΤΟ χρησιμοποίησης του εδάφους της για την επεκτατική πολιτική του προς την κεντρική Ασία, καθιστούσε απαραίτητη τη χρήση του τουρκικού εδάφους. Κι αυτό δεν μπορούσε να γίνει σε μια χώρα υπό πτώχευση. Περί αναστολής πρόκειται.

Αυτά υποστηρίζονται από τη στήλη εδώ και καιρό, σε συνεχή δημοσιεύματα, με παράθεση των στοιχείων και περί της συνεχούς αύξησης του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών της από μήνα σε μήνα. Έρχονται να τα επιβεβαιώσουν και οι πληροφορίες της ισραηλινής εφημερίδας «Debka», από κυβερνητικές πηγές του Ισραήλ, που φαίνεται να μη υπολογίζουν ιδιαίτερα τις τουρκικές απειλές. Το δε «τουρκικό οικονομικό θαύμα», το θεωρούν εξαιρετικά «εύθραυστο».

Σε οποιαδήποτε περαιτέρω αύξηση της έντασης, το Ισραήλ μπορεί να την πλήξει ανεπανόρθωτα πολιτικά. Πρώτον με αναγνώριση του κράτους του Κουρδιστάν, αλλά και αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων (γιατί όχι και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, όπως υπαινίχθηκε ο επικεφαλής του εβραιοαμερικανικού λόμπι στην Ουάσιγκτον).

Υπάρχουν δημοσιεύματα στις ισραηλινές εφημερίδες, όπου γίνεται λόγος και για υποστήριξη της κυπριακής υπόθεσης για απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. Μάλιστα, μερικοί αρθρογράφοι κάνουν λόγο «να μη περιμένει το Ισραήλ να κτυπήσει πρώτη η Τουρκία, αλλά να τους προφθάσει εκείνο».

Κρίσιμη ημερομηνία είναι η 20ή Σεπτεμβρίου. Διότι θα συζητηθεί στον ΟΗΕ η αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους. Οι Η.Π.Α. ήδη ενημέρωσαν ότι δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο. Ο κ. Ερντογάν δήλωσε ότι θα το αναγνωρίσει. Αν μάλιστα, κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο, επιχειρήσει να περάσει από το αιγυπτιακό έδαφος στη Γάζα, τότε θα οξύνει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, όχι μόνο με το Ισραήλ.

Τέλος, σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε η εφημερίδα «Χουριέτ», υπάρχει ανησυχία στους στρατιωτικούς, διότι ο τουρκικός στρατός χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό στρατιωτικά υλικά, όπως είναι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) τα οποία παράγονται από ισραηλινές εταιρείες, καθώς και υλικά που χρησιμοποιούνται από τα θωρακισμένα οχήματα.

Ο Μακεδών
http://voria.gr/i

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/blog-post_08.html