ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Συγκλονιστική μαρτυρία από στρατιωτικό που έζησε την κόλαση
ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΠΑΝΑΓΗ
«Θέλω να τα πω γιατί τούτο που εζήσαμε και εχάσαμεν τόσο κόσμο εν που την βλακεία μας ή που την άρνησή μας να δεχθούμε τις προειδοποιήσεις και να τις λάβουμε υπόψη μας, για να μεν πω ότι κάποιοι δεν ήθελαν να λάβουν σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις».
Λόγια μέλους της Εθνικής Φρουράς που το μαύρο βράδυ βρισκόταν στο καθήκον. «Εδώ και τρεις εβδομάδες βλέπαμε τα εμπορευματοκιβώτια να φουσκώνουν. Εζαώναν και στρεβλώνονταν.
Ειδοποιήσαμε και είπαν ότι θα αναλάμβανε η Πυροσβεστική. Μόνο τούτο. Εξέραμε όμως ότι κι άλλα πράγματα ήταν γνωστά, για αυτό και ο διοικητής μας επέμενε πως έπρεπε κάτι να γίνει τζιαι να τα φύουν που δαμαί, γιατί όπως μας ελάλεν ήταν να πάθουμε κανένα κακό... Επάθαμέν το τζιαι ησυχάσαν ούλλοι τους τωρά;». Έξω από το Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου Λεμεσού, η φασαρία δεν άφηνε τα λόγια να βγουν όπως έπρεπε. Γονείς ανήσυχοι μπαινόβγαιναν στην αίθουσα αναμονής και ο καθένας ρωτούσε τα δικά του...«Τίποτα-τίποτα, επήρεν μας τζιαι εσήκωσέν μας, επετάσσουνταν σίδερα, επέφταν γραφεία και ράφκια, άνθρωποι επετούσαν και να φανταστείς ότι εμείς ήμασταν κοντά στο καταφύγιο σχετικά μακριά που το σημείο και που υποτίθεται είναι πιο ασφαλισμένα εκεί. Τα άλλα επήρεν τα ούλλα... ο δικοικητής μας...».
Ξέσπασε σε λυγμούς. Μετά από κάποια δευτερόλεπτα σιωπής, συνέχισε... «μα αφού οι στρατιώτες ελέαν ότι εβλέπαν και σπινθήρες κάποτε αλλά εν ηξέρω ...Τίποτε, επετούσαν ούλλα, επέφταν ούλλα κάτω, χαμός, σκοτεινιά... εγκλωβιστήκαμε, εγυρεύκαμε ο ένας τον άλλο, μετά ήρθαν και μας απεγκλώβισαν... Μα αφού ελέαμεν ότι είχε πρόβλημα...».
Ο στρατιωτικός φαινόταν έτοιμος να πει και άλλα, όμως εκείνη τη στιγμή μας πλησίασε ένα αστυνομικός και ενημέρωσε τον αξιωματικό της Εθνικής Φρουράς ότι έπρεπε να πάει για κατάθεση. Τα ασθενοφόρα συνέχιζαν να μεταφέρουν τραυματίες.
το ηξεραν...
>>Στρατιώτες και υπάλληλοι της Αρχής Ηλεκτρισμού που βρίσκονταν στο Βασιλικό, έβγαιναν από το Τμήμα Πρώτων Βοηθειών, άλλοι με τα κεφάλια τους δεμένα, άλλοι με σπασμένα χέρια και πόδια. Όλοι τους όμως έλεγαν στους δημοσιογράφους το ίδιο πράγμα: «Μα αφού είπαν μας να τα ψύχει η Πυροσβεστική και ήταν εντάξει. Ήταν γνωστό σε όλους ότι είχε πρόβλημα...». Κάποιοι από αυτούς ίσως να ήξεραν και κάτι παραπάνω γιατί στον θυμό και το σοκ που τους διακατείχε, τους ξέφευγαν κουβέντες: «αφού οι αξιωματικοί εξέραν ρε...», έλεγε ο ένας στον άλλο.
Στρατιώτες που δεν βρίσκονταν στη Βάση επειδή ήταν αδειούχοι, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο νοσοκομείο της Λεμεσού όλοι έλεγαν και ξαναέλεγαν το ίδιο πράγμα. Ο ένας επαναλάμβανε τον άλλο: «Εβλέπαμεν τα εμπορευματοκιβώτια που κάτι εν επήαινε καλά μαζί τους. Ειδοποιούσε ο διοικητής αλλά...».
«Μας το είπε ο πρώτος ζωντανός»
ΜΑΡΤΥΡΕΣ όμως έγιναν και οι γιατροί του ΤΑΕΠ της Λεμεσού. «Στις έξι παρά, έφυγε το πρώτο ασθενοφόρο για να πάει να δει τι χρειάζεται. Μέχρι που να φθάσει εκεί όμως, μας ενημερώσαν ότι έπρεπε να φύγουν όλα τα ασθενοφόρα. Και από εκεί ξεκίνησε ο αγώνας», ανέφερε στον «Φ» γιατρός που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο ΤΑΕΠ. Αφού το σκέφτηκε για μερικά δευτερόλεπτα, συνέχισε: «η ώρα 1 μετά τα μεσάνυχτα από τον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό είδαν τη φωτιά στο ναύσταθμο. Τους ειδοποίησαν αλλά εκλήθηκε μόνο η ΕΜΑΚ. Η ώρα 4 επήρεν η φωτιά και στις 5 έγινε η έκρηξη. Μας τα είπε ο πρώτος ζωντανός που έφθασε κοντά μας».
Ο καπετάνιος έμεινε τελευταίος

Οι σωστοί χειρισμοί του Διοικητή περιόρισαν το μέγεθος της τραγωδίας
ΤΟΥΝΕΑΡΧΟΥΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
Οκαπετάνιος πάντα φεύγει τελευταίος από το πλοίο του, ακόμα και όταν ξέρει ότι η καταστροφή είναι αναπόφευκτη. Τον απαράβατο νόμο των ναυτικών τήρησε κατά γράμμα και ο Διοικητής της Διοίκησης Ναυτικού, Πλοίαρχος Ανδρέας Ιωαννίδης. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ» ο Διοικητής βρισκόταν από νωρίς στο στρατόπεδο και είχε αναλάβει επικεφαλής της προσπάθειας που καταβαλλόταν για να κατασβεστεί η εστία φωτιάς που προκλήθηκε σε ένα από τα εμπορευματοκιβώτια. Έχοντας κατά νου το ενδεχόμενο να σημειωθεί έκρηξη από τη φωτιά στην πυρίτιδα, με θάρρος και αυταπάρνηση έδωσε αμέσως εντολές να απομακρυνθούν και κατευθυνθούν στην πύλη του στρατοπέδου οι ναύτες και να παραμείνουν κοντά στα εμπορευματοκιβώτια στελέχη προκειμένου να συμβάλουν στην κατάσβεση της φωτιάς. Έτσι κι έγινε. Μάλιστα, διέταξε και τον σκοπό που ήταν κοντά από τα εμπορευματοκιβώτια να εγκαταλείψει τη σκοπιά του. Μπήκε μπροστά ως πραγματικός αρχηγός και επέλεξε να ριψοκινδυνέψει ο ίδιος παρά να θέσει σε κίνδυνο η ζωή των ναυτών του.

Το έργο της πυρόσβεσης συνεχίστηκε τόσο από τον Πλοίαρχο Ιωαννίδη όσο και από τον Διοικητή της μονάδας Αντιπλοίαρχο Λάμπρο Λάμπρου καθώς και από τους Αρχικελευστή Κλεάνθους Κλεάνθη και τον Επικελευστή Ηρακλέους Μιχάλη. Στην πυρόσβεση με περίσσιο θάρρος συμμετείχαν και δύο ναύτες. Τα δίδυμα αδέλφια Χριστοφόρου Μιλτιάδης και Χριστοφόρου Χριστάκης, τα οποία στο τέλος βρήκαν τραγικό θάνατο. Η πυρόσβεση διεξαγόταν με ένα βυτιοφόρο και με το πυροσβεστικό όχημα της Ναυτικής Βάσης.
Η έκρηξη που σημειώθηκε σκόρπισε τον θάνατο στη μονάδα.
Ωστόσο, όπως ανέφερε στο «Φ» αξιωματικός της ΕΦ ο αριθμός των θυμάτων θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος εάν ο Διοικητής Ναυτικού δεν διέτασσε εκκένωση της μονάδας. Ακόμη και ένας πυροσβέστης που ήταν στην περιοχή απέτρεψε την υστάτη έξι ναύτες, οι οποίοι μετέβαιναν στη σκηνή για να βοηθήσουν τους συναδέλφους και τους αξιωματικούς τους. Από την ισχυρότατη έκρηξη τραυματίστηκαν ακόμη 25 στελέχη και ναύτες. Πιο σοβαρή κρίνεται η περίπτωση ενός ναύτη ο οποίος ήταν πολύ κοντά από τη σκηνή.
Ποιος ήταν
Ο ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ Ιωαννίδης Ανδρέας του Νικόλαου, γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1958 και καταγόταν από το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο. Νυμφεύθηκε με τη Μαρία Κελίρη με την οποία απέκτησε 3 παιδιά, το Νικόλα, την Κυριακή και τον Χριστόφορο και διέμενε στη Λεμεσό. Φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων από την οποία αποφοίτησε το 1981 με τον βαθμό του Σημαιοφόρου. Υπηρέτησε σχεδόν σε όλες τις Μονάδες Ναυτικού και από 21 Αυγούστου 2008, τοποθετήθηκε ως Διοικητής της Διοίκησης Ναυτικού του ΓΕΕΦ.
Φοίτησε επιτυχώς στις διάφορες Σχολές Ναυτικού, ενώ ήταν απόφοιτος της Ναυτικής Σχολής Πολέμου (ΝΣΠ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ). Του έχουν απονεμηθεί τα προβλεπόμενα μετάλλια Στρατιωτικής Αξίας και ανάλογες Διαμνημονεύσεις. Επιπλέον του απονεμήθηκε Διαμνημόνευση «Του Τάγματος της Τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας» εις ένδειξη εκτίμησης από το Ιταλικό Ναυτικό καθώς και από την ύψιστη Εθνική Αρχή, στην υποστήριξη που παρείχε στην πρωτοβουλία του «Εικονικού Κέντρου Ελέγχου Περιφερειακής Θαλάσσιας Κυκλοφορlας». Διακρινόταν για την άριστη επαγγελματική του κατάρτιση, το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την υπηρεσία και για το προσωπικό του Ναυτικού, το οποίο και θεωρούσε δεύτερή του οικογένεια. Έχαιρε εκτίμησης από τα στελέχη του Ναυτικού και γενικότερα από όλα τα στελέχη της ΕΦ.
γιος του διοικητη
>>Την περασμένη Δευτέρα (4/7/2011) είχε σημειωθεί μία μικρή έκρηξη που δημιούργησε μια τρύπα στο εμπορευματοκιβώτιο.
>>Είχαν φουσκώσει επικίνδυνα. >>Τα εκρηκτικά βρίσκονταν εκτεθειμένα στον ήλιο και το κρύο για δυόμισι χρόνια.

Έγκλημα που πρέπει να τιμωρηθεί ΕΝΑδριμύ κατηγορώ εναντίον όλων εκείνων που γνώριζαν αλλά δεν έπραξαν οτιδήποτε για να αποτραπεί το χθεσινό συμβάν αποτελούν τα όσα ανέφερε ο Νικόλας Ιωαννίδης, γιος του αδικοχαμένου διοικητή Ναυτικού Ανδρέα Ιωαννίδη. Τα όσα ανέφερε χθες το μεσημέρι (στο ΡΙΚ) καταδεικνύουν με τον πιο τραγικό τρόπο την εγκληματική αμέλεια όλων εκείνων που γνώριζαν αλλά δεν έπραξαν οτιδήποτε για να αποτρέψουν το χθεσινό συμβάν.

Η χθεσινή έκρηξη που έστειλε στον θάνατο 12 συνανθρώπους μας και τραυμάτισε δεκάδες άλλους δεν ήταν και δεν μπορεί να θεωρείται ως ένα τυχαίο συμβάν. Σύμφωνα με τον Νικόλα Ιωαννίδη «την τελευταία εβδομάδα ήταν πολύ ανήσυχα τα πράγματα γιατί είχε σημειωθεί μια μικρή έκρηξη την περασμένη Δευτέρα που δημιούργησε μια τρύπα στα εμπορευματοκιβώτια». Σύμφωνα με τον γιο του αδικαχαμένου διοικητή Ναυτικού την Κυριακή υπήρξαν πληροφορίες ότι τα εμπορευματοκιβώτια είχαν φουσκώσει επικίνδυνα». Μίλησε για εγκληματική αμέλεια για το ότι τα εκρηκτικά βρίσκονταν εκτεθειμένα μέσα στο ήλιο και το κρύο για δυόμισι χρόνια. 

Αναφερόμενος στη χθεσινή μέρα είπε ότι το πρωί είχαν σημειωθεί μικρές εκρήξεις και πυρκαγιά.
Όπως είπε ο Νικόλας «όταν σημειώθηκαν μικροεκρήξεις και εκδηλώθηκε πυρκαγιά ο πατέρας μου κλήθηκε να πάει. Επειδή συνήθιζε να μπαίνει πάντα αυτός πρώτος, δεν ήθελε να πάθει κανένας από τους αξιωματικούς του και τους ναύτες του οποιοδήποτε κακό. Πήγε εκεί πρώτος και μπήκε μπροστά...».

Ο Ανδρέας Ιωαννίδης, ανέφερε ο Νικόλας, «προσπαθούσε πάντα για το καλύτερο της Εθνικής Φρουράς, θυσίαζε χρόνο από την οικογενειακή του ζωή για το καλό του στρατεύματος» για να συμπληρώσει με πικρία πως για όλα αυτά «τον ξεπληρώνει το κράτος» με αυτό τον τρόπο.

Περαιτέρω υπογράμμισε πως τόσο ο ίδιος όσο και οι συγγενείς των θυμάτων αλλά και των άλλων στρατιωτικών «γνωρίζουν το γιατί». Θα ξέρουν την ώρα που θα αποχαιρετούν τα προσφιλή τους άτομα ότι «αμέλησαν οι υπεύθυνοι και οι αρμόδιοι να ακούσουν τις εκκλήσεις των αρμόδιων και των ειδικών, των αξιωματικών, των επικεφαλής της Βάσης». Τόνισε με έντονο τρόπο ότι «αγνόησαν επιδεικτικά τις εκκλήσεις και τις αναφορές τους και το τέλος που είχαν σήμερα επήλθε σαν φυσιολογική νομοτέλεια».

Είπε ότι εντός του στρατεύματος πρέπει να υπάρχει η σχετική αλληλογραφία του πατέρα του. «Κι άλλοι αξιωματικοί του ναυτικού ζητούσαν εσπευσμένα την καταστροφή ή τη μετακίνηση», ανέφερε ο Νικόλας Ιωαννίδης.

Στο κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό να αναζητούνται ευθύνες την ίδια ημέρα που συνέβη το τραγικό συμβάν ο Νικόλας Ιωαννίδης ήταν κάθετος και κατηγορηματικός τονίζοντας πως σε καμιά περίπτωση δεν θα σταματήσει η αναζήτηση ευθυνών. «Να είστε σίγουροι ότι όλοι οι υπεύθυνοι θα πληρώσουν» ήταν το δικό του μήνυμα και πρόσθεσε πως «είναι μεγάλη ντροπή γι’ αυτό το κράτος που ακόμα δεν έχουν παραιτηθεί όλοι τους». Ξεκαθάρισε πως τα όσα ανέφερε τα λέει με πλήρη συναίσθηση και δεν τον ενδιαφέρει η κομματική καταβολή των κρατούντων. «Όποιος κι αν ήταν τα ίδια θα έλεγα. Εμένα με ενδιαφέρει η ζωή όλων εκείνων των λεβεντών, των αξιωματικών, υπαξιωματικών και πυροσβεστών και ανδρών της ΕΜΑΚ». Διερωτήθηκε τέλος εάν σε περίοδο ειρήνης χάνεται τόσος κόσμος τι θα συμβεί εάν προκύψει μια έκτακτη ανάγκη.


«Απομακρυνθείτε τώρα»...
ΠΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΑΣ
ΑΠΟτις 4.27 τα χαράματα που έλαβαν το μήνυμα μέχρι τις 5.50 που σημειώθηκε η μεγάλη έκρηξη, οι άντρες της ΕΜΑΚ επιχειρούσαν με λιγοστούς στρατιώτες να αποτρέψουν τη μεγάλη καταστροφή. Να μην αφήσουν τις φλόγες να φτάσουν στα εμπορευματοκιβώτια με την πυρίτιδα και τα πυρομαχικά, τα οποία σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες ήταν 98. Δυστυχώς μερικά λεπτά πριν από τις 5.50π.μ., διαφάνηκε ότι ο αγώνας ήταν άνισος. Και όμως, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες και μαρτυρίες που συνέλεξε ο «Φ», τα έξι μέλη της επίλεκτης ομάδας της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, παρέμειναν στις επάλξεις του καθήκοντος μέχρι τέλους.

Ελάχιστα λεπτά πριν από την έκρηξη, όπως αναφέρουν μαρτυρίες, ο επικεφαλής των έξι ηρωικών πυροσβεστών, ενημέρωσε στον ασύρματο το Αρχηγείο της ΕΜΑΚ ότι οι φλόγες είχαν ζώσει τα εμπορευματοκιβώτια με την εκρηκτική ύλη και ότι η κατάσταση ήταν πλέον εξαιρετικά κρίσιμη. Ο αξιωματικός στη Βάση της ΕΜΑΚ, που γνώριζε πώς είχε η κατάσταση με τα εμπορευματοκιβώτια, έδωσε τότε με αγωνία, την τελευταία εντολή στο προσωπικό:

«Απομακρυνθείτε, με ακούτε, απομακρυνθείτε τώρα…». Δυστυχώς οι έξι πυροσβέστες δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν την εντολή ποτέ. Ο αξιωματικός στη Βάση τους, δεν έλαβε ποτέ απάντηση ή άλλο μήνυμα από τα ηρωικά παλληκάρια.

Σύμφωνα με τους απαρηγόρητους συναδέλφους τους, που χθες βρέθηκαν όλοι το πρωί στη Βάση τους, οι έξι υπηρετούσαν στη νυκτερινή βάρδια και επρόκειτο να σχολάσουν στις οκτώ το πρωί. Ώρα κατά την οποία, ο αξιωματικός υπηρεσίας έγραφε με βαριά καρδιά στη λίστα νυκτερινής βάρδιας, «απόντες έξι». Και μάταια περίμεναν οι συγγενείς των έξι πυροσβεστών, σύζυγοι, γονείς, παιδιά, το συνηθισμένο τηλεφώνημα: «Καλημέρα. Ξυπνήσατε, σχόλασα και έρχομαι». Χθες δεν τηλεφώνησαν οι έξι πυροσβέστες. Άρχισαν τα τηλεφωνήματα αγωνίας και απόγνωσης, από τους συγγενείς τους στο Αρχηγείο της ΕΜΑΚ. Μετά που τους έπαιρναν στα κινητά και αυτοί δεν ανταποκρίνονταν. «Δεν ξέρουμε, δεν μάθαμε, δεν μας είπαν τίποτα», απαντούσαν αμήχανα, οι τηλεφωνητές της ΕΜΑΚ, στους συγγενείς που ακόμα ήλπιζαν, που ζητούσαν με αγωνία μια ενημέρωση. Γύρω στις δέκα, οι πρώτοι συγγενείς άρχισαν να συρρέουν στο Αρχηγείο της ΕΜΑΚ, όπου έφτασαν και τρεις ψυχολόγοι. Οι σκηνές δραματικές… «Μη μου λέτε δεν ξέρετε. Πάντα μου τηλεφωνούσε ο άντρας μου όταν σχόλανε…». «Εκατάλαβα. Μιχάλη πάμε σπίτι να προετοιμαστούμε. Να προετοιμάσουμε και τη μάνα του. Εχάθη το παιδί μας…».

Και τους παρακολουθούσαν βουβοί, με μάτια βουρκωμένα, οι συνάδελφοι των έξι αδικοχαμένων μελών της ΕΜΑΚ.

Υλικό έτοιμο για πόλεμο
ΝΕΑΡΧΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
ΓΙΑπόλεμο προοριζόταν το υλικό που κατασχέθηκε από το πλοίο «Μόντσεγκορσκ». Όπως ανέφεραν στον «Φ» στρατιωτικοί κύκλοι, το υλικό που υπήρχε στα εμπορευματοκιβώτια δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί όπως ήταν. Ήταν δηλαδή ένα παζλ από υλικά, τα οποία με την κατάλληλη χρήση μπορούσαν να μετατραπούν σε όπλα. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές στα εμπορευματοκιβώτια υπήρχαν γύρω στους 800 - 1000 τόνους προωθητική πυρίτιδα, σωλήνες για προωθητικούς πυραύλους καθώς και εκατοντάδες κάλυκες. Η πυρίτιδα ήταν αποθηκευμένη σε κιβώτια, τα οποία περιέχονταν στα πέντε εμπορευματοκιβώτια. Στα υπόλοιπα ήταν τοποθετημένα οι μεταλλικοί σωλήνες και οι άδειοι κάλυκες.
Οι κάλυκες για να μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν έπρεπε να γεμίσουν με πυρίτιδα. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τους σωλήνες μπορούν να μετατραπούν σε εκτοξευτές πυραύλων. Στα εμπορευματοκιβώτια υπήρχαν επίσης εκατοντάδες μεταλλικά πώματα για τους σωλήνες. Στην περίπτωση της έκρηξης τα πώματα λειτούργησαν σαν μεγάλα θραύσματα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις προκάλεσαν μεγάλες ζημιές. ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 12/07/2011

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/07/blog-post_7242.html