ΕΝΘΕΤΟ ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΥ

Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ-ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτήν τη στιγμή η πρωτεύουσα πτυχή της θανατηφόρας έκρηξης στην κυπριακή ναυτική βάση της Λεμεσού είναι η ανθρωπιστική τραγωδία. Δώδεκα -μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές- Ελληνοκύπριοι έχασαν τη ζωή τους από την έκρηξη, με τους διοικητές του Ναυτικού και της βάσης να συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των θυμάτων, καθώς και έξι πυροσβέστες, δύο υπαξιωματικοί και δύο ναύτες. Η Κύπρος θρηνεί τους νεκρούς της και όλοι οι Ελληνες τής συμπαραστέκονται σε αυτό.

Η ζημιά για τη Μεγαλόνησο στον οικονομικό τομέα είναι εξαιρετικά σημαντική επίσης. Η καταστροφή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής από την έκρηξη καθιστά αδύνατη την επαρκή ηλεκτροδότηση της Κύπρου επί εβδομάδες ή μήνες χωρίς εξωτερική βοήθεια, με οδυνηρές επιπτώσεις στον τουρισμό του νησιού κατά την κορύφωση της τουριστικής περιόδου. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνέλθει εύκολα από αυτό των τεραστίων διαστάσεων οικονομικό πλήγμα. Ας ελπίσουμε ότι οι πρόωρες αρχικές εκτιμήσεις για το κόστος των ζημιών είναι υπερβολικές και αντανακλούν μόνο τον πανικό και την αναστάτωση των πρώτων ωρών.

Πέραν αυτών, όμως, υπάρχουν και βαρύτατες πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης Χριστόφια στην τραγωδία. Δεν αναφερόμαστε μόνο ή κυρίως στον τομέα αποθήκευσης των εκατό κοντέινερ με τα εκρηκτικά που προκάλεσαν τη μοιραία έκρηξη - δηλαδή στις συνθήκες εγκληματικής αμέλειας και θανάσιμης επιπολαιότητας αναφορικά με τη λήψη υποτυπωδών μέτρων ασφαλείας. Ως φέροντες ακέραιη την ευθύνη για το θέμα αυτό παραιτήθηκαν ήδη τόσο ο υπουργός Αμυνας Κώστας Παπακώστας όσο και ο αρχηγός της κυπριακής Εθνοφρουράς στρατηγός Πέτρος Τσαλικίδης. Το θέμα αυτό συζητείται, άλλωστε, εν εκτάσει.

Αλλο πολιτικό θέμα εγείρουμε εμείς, θέμα που αφορά τον πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια προσωπικά. Για να το πούμε ευθέως, οι δώδεκα Ελληνοκύπριοι έχασαν τη ζωή τους μόνο και μόνο γιατί ο πρόεδρος Χριστόφιας θέλησε να κάνει το χατίρι των Αμερικανών ή γιατί δεν είχε το πολιτικό σθένος να αντισταθεί στις αφόρητες πιέσεις των ΗΠΑ! Για χάρη των Αμερικανών και των Ισραηλινών χάθηκαν τα παλικάρια! Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Τα 98 κοντέινερ με εκρηκτικά και πυρομαχικά που βρίσκονταν στην κυπριακή ναυτική βάση της Λεμεσού δεν ήταν ιδιοκτησία του κυπριακού κράτους. Κατόπιν αμερικανικής απαίτησης και πολλαπλών πιέσεων, η Λευκωσία τα κατάσχεσε στις 12 Φεβρουαρίου του 2009 και την επόμενη μέρα τα μετέφερε στη μοιραία βάση.

Τα πυρομαχικά μεταφέρονταν στη Συρία από το Ιράν με το ρωσικών συμφερόντων πλοίο "Μαντσεγκόρσκ", το οποίο έφερε κυπριακή σημαία. Το πλοίο είχε ναυλωθεί επίσημα και η Συρία είναι κράτος που έχει κάθε δικαίωμα να αγοράζει όπλα. Οι Αμερικανοί, όμως, απαίτησαν τα όπλα αυτά να κατασχεθούν. Ο Δ. Χριστόφιας αρχικά αντιστάθηκε στις πιέσεις. Φοβόταν τη δικαιολογημένη οργή και τα πιθανά αντίποινα της Συρίας, αν προχωρούσε σε τέτοια κίνηση. Η Κύπρος έχει, άλλωστε, πικρή πείρα. Παλιότερα είχε πάλι υποκύψει στις πιέσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ και είχε κατασχέσει το φορτίο ενός άλλου πλοίου του "Γκρεγκόριο", το οποίο μετέφερε στη Συρία ραντάρ από τη Βόρειο Κορέα. Τότε η Δαμασκός εγκατέλειψε τη φιλοκυπριακή πολιτική της, έκανε στροφή 180 μοιρών και άνοιξε την πορθμειακή γραμμή από το συριακό λιμάνι της Λατάκια προς την κατεχόμενη Αμμόχωστο, αίροντας τον αποκλεισμό του κατοχικού ψευδοκράτους.

Τελικά οι Αμερικανοί εξανάγκασαν τον Δ. Χριστόφια να υποκύψει και να σταματήσει το πλοίο λίγες ώρες πριν μπει στα συριακά χωρικά ύδατα διατάζοντάς το να καταπλεύσει στη Λεμεσό, όπου μετά δύο εβδομάδες διαβουλεύσεων κατασχέθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2009 το φορτίο του με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου της Κύπρου.

"Το υλικό είναι ασφαλές και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος", διαβεβαίωνε τότε ο Κύπριος υπουργός Αμυνας Κ. Παπακώστας. Πόσο εγκληματικά αβάσιμες ήταν οι διαβεβαιώσεις του το έδειξε η χθεσινή τραγωδία. Μόνο που δεν την πλήρωσε αυτός, αλλά 12 αθώοι με επικεφαλής τον διοικητή του κυπριακού Πολεμικού Ναυτικού Αντρέα Ιωαννίδη, ο οποίος ζητούσε μάταια με αλλεπάλληλες επιστολές του προς τον υπουργό Αμυνας και τον διοικητή της Εθνοφρουράς να απομακρυνθούν από τη βάση τα κοντέινερ του θανάτου.

Υποψίες
Ανατριχιαστικά ερωτήματα

ΑΓΩΝΙΩΔΗ ερωτήματα και φρικτές υποψίες προκαλεί η φύση των εκρηκτικών που ανατινάχθηκαν. Το γεγονός ότι αυτά ανήκαν δικαιωματικά στη Συρία και ότι η Κύπρος τα είχε αυθαίρετα κατασχέσει κατ' απαίτηση των ΗΠΑ και του Ισραήλ και τα φύλαγε μέσα σε ναυτική βάση, αφήνει περιθώριο για κάθε ενδεχόμενο. Πολύ περισσότερο σκέπτεται κανείς τη δολιοφθορά για πολιτικούς λόγους παρά το τυχαίο γεγονός. Και είναι φυσικά πολλοί οι ύποπτοι, πολλές οι μυστικές υπηρεσίες χωρών δηλαδή που θεωρητικά θα μπορούσαν να βρίσκονται πίσω από την έκρηξη. Η κυπριακή κυβέρνηση έχει φυσικά κάθε λόγο να ισχυρίζεται ότι η πυρκαγιά που πυροδότησε τα εκρηκτικά ήταν τυχαία, αφού έτσι μειώνονται τουλάχιστον οι ολέθριες πολιτικές ευθύνες της.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/07/blog-post_4998.html